Stanisław Gibowski (1883 – ?)
Urodził się 24.03.1883 r. w Budziłowie jako syn drenarza Macieja i Nepomuceny z domu Przybylskiej. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Gorzycach (Miłosław), dokąd przeprowadził się z rodzicami. Po szkole podstawowej przystąpił do nauki zawodu. Wybrał zawód melioranta.
W 1903 r. został wezwany do odbycia służby w wojsku niemieckim. Służył w 50 Infanterie Regiment w Rawiczu. a po ukończeniu służby wojskowej pracował na kolei. Kolejna praca to przedsiębiorstwo „Schulz” zajmujące się budową drugiej nitki kolei z Jarocina do Gniezna. Po skończeniu pracy w kolejnictwie pracował w melioracji, a następnie w górnictwie na emigracji w okolicach Bochum. Tam wstąpił do organizacji patriotycznych na obczyźnie (Zjednoczenie Zawodowe Polskie, Związek Koła Śpiewaczego, Sokół, Towarzystwa św. Józefa). W kopalniach pracował przez 12 lat.
W 1917 r. został powołany na I wojnę światową. Walczył w okolicach Charleroi w Belgii.
Po powrocie z wojny wstąpił do Narodowego Stronnictwa Robotników. Nie brał udziału bezpośredniego w Powstaniu Wielkopolskim.
W maju 1920 r. powrócił do Miłosławia. Został skierowany do pracy jako drogomistrz w Strzałkowie. Tu zaangażował się w pracę społeczną, a mianowicie w Towarzystwie Powstańców i Wojaków, BBWR, Strzelcu i Związku Weteranów Powstań Narodowych R.P.