Nowości

Władysław Wiśniewski (1898 – 1964) Urodził się 23.05.1898 w Miłosławiu jako syn Stanisławy Wiśniewskiej. Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim. W okresie międzywojennym mieszkał w Chodzieży, Rawiczu, Wolsztynie, Gdyni, a w latach 1930-1932 w Międzychodzie (Rynek 16). Tam należał do miejscowego Koła Związku Weteranów Powstań Narodowych. 29.10.1919 w Poznaniu zawarł związek małżeński z Zofią Schaepe (Schäpe). Ich syn Bogdan Lech urodzony 31.08.1920 w Poznaniu zginął w Powstaniu Warszawskim (był studentem, mieszkał w Warszawie, ul. Orla 6/7). Zmarł w Poznaniu 23.11.1964. Spoczywa w Poznaniu na Junikowie.

Ignacy Wietrzyński (1892-1980) Urodził się 1.02.1892 w Kaczanowie (pow. wrzesiński) jako syn kowala Antoniego i Marcjanny Niedzielskiej. Ukończył 5 klas szkoły powszechnej w Kaczanowie, a następnie gimnazjum w Lesznie, gdzie zdobył zawód technika melioranta. Od 1912 odbywał służbę w armii pruskiej, kończąc ją w stopniu sierżanta. Był żołnierzem wojny 1914-1918. Od 1918 mieszkał w Borzykowie. W okresie listopad-grudzień 1918 był organizatorem i dowódcą borzykowskiej kompanii Straży i Bezpieczeństwa. W okresie walk zbrojnych dowodził 2 kompanią batalionu wrzesińskiego. Dnia 31.12.1918 r. brał udział w walce o Zdziechowę pod Gnieznem, gdzie kwaterował sztab pułku i batalion piechoty. Przyczynił się w dużej mierze… Dowiedz się więcej: Wietrzyński Ignacy

Michał Wietrzyński (1895 – 1958) Urodził się w Kaczanowie 15.09.1895 jako syn Antoniego i Marcjanny z d. Niedzielskiej. Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim. Walczył w 2. Kompanii Wrzesińskiej. Był więźniem obozu w Altdamm. W 1929 r. w Kaczanowie zawarł związek małżeński ze Stanisławą Stanisławską. Po raz drugi ożenił się w 1947 r. w Gosławicach. W 1938 został odznaczony Medalem Niepodległości. Mieszkał wtedy w Niesłuszu pod Koninem. Zmarł 13.07.1958. Artykuł o Michale Wietrzyńskim: https://www.lm.pl/aktualnosci/powstaniec-wielkopolski-ktory-budowal-w-koninie-waly-i-kopalnie?page=1

Michał Andrzejewski (1899 – 1963) Urodził się w dniu 7.09.1899 r. w Grójcu powiat Środa Wlkp. jako syn Franciszka i Katarzyny z domu Karpińskiej. Dnia 19.06.1917 został powołany do armii niemieckiej i wysłany na front francuski. W październiku 1918 r. został ranny i przebywał w szpitalu wojskowym w Niemczech. W grudniu 1918 wrócił do domu. W dniu 7 stycznia 1919 r. wstąpił do 1. Pułku Artylerii Wielkopolskiej w Poznaniu. W składzie 2. Baterii tego pułku brał udział w działaniach bojowych na odcinku Szubin, Rynarzewo, Kcynia do 20 lutego 1919 r. Po zakończeniu powstania służył nadal w Wojsku Polskim do końca… Dowiedz się więcej: Andrzejewski Michał

Andrzej Łabędzki (1899 – 1987) Urodził się 29.10.1899 w Marzeninie jako syn Franciszka i Anny z d. Owczarzak. Pod koniec grudnia 1918 r. zgłosił się ochotniczo do kompanii organizowanej w Środzie Wlkp. Z tą kompanią uczestniczył najpierw w oswobodzeniu miasta Poznań i okolic a następnie w walkach pod Krotoszynem, Rawiczem, Bojanowem i Gostyniem. Kompania średzka po reorganizacji wojsk wielkopolskich weszła w skład 2. Batalionu 8 Pułku Strzelców Wlkp. Pułk został przerzucony do walk na froncie północnym. Tam Andrzej Łabędzki został postrzelony w nogę i trafił do szpitala w Kcyni. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Został zdemobilizowany w stopniu szeregowca. Od… Dowiedz się więcej: Łabędzki Andrzej

Czesław Binkowski (1900 – 1984) Urodził się w dniu 17.07.1900 r. w Bardzie jako syn Marcina i Anny z domu Paciorkiewicz. Brał udział w Powstaniu Wlkp. Walczył w styczniu i lutym 1919 r. pod Zbąszyniem w składzie 1. Kompanii Średzkiej. W dniu 2.03.1919 r. został ciężko ranny, przebywał w szpitalu w Poznaniu przez 4 miesiące. Po wyjściu ze szpitala kontynuował służbę wojskową do 1923 r. Z zawodu był młynarzem. Mieszkał w Mchach. Ożenił się w 1925 r. we Wszemborzu z Marią Pietrygą. Zdemobilizowany w stopniu sierżanta. W kampanii wrześniowej 1939 r. walczył pod Kutnem. Dnia 21.09.1939 r. został zabrany do… Dowiedz się więcej: Binkowski Czesław

Franciszek Różewicz (1899 – 1919) Urodził się 6.10.1899 w Nowej Wsi Królewskiej jako syn Michała i Wiktorii z d. Kosmala. Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim. Był kawalerem. Mieszkał w Ciświcy. Zmarł 8.04.1919 w lazarecie wojskowym w Jarocinie. Był żołnierzem 3. kompanii 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Został pochowany w zbiorowej mogile na cmentarzu parafialnym w Jarocinie.

Władysław Wolniewicz (1890 – 1978) Urodził się w dniu 8.07.1890 r. w Gorzycach jako syn Franciszka i Bronisławy z domu Czyżak. Pochodził z rodziny rzemieślniczej. Ukończył gimnazjum w Poznaniu, do 1914 roku przez kilka lat był praktykantem leśnym. Został leśniczym w Kotuszu, powiat Grodzisk. Zmobilizowany do armii niemieckiej walczył podczas I wojny światowej na froncie zachodnim, gdzie został dwukrotnie ranny. Po powrocie do zdrowia został leśniczym w Kotuszu. Brał udział w Powstaniu Wlkp. Zorganizował oddział powstańczy w Parzęczewie przekształcając parzęczewską Straż Ludową w powstańczą drużynę a później w powstańczy baon. Uczestniczył wraz ze swoim oddziałem powstańców w walkach pod Wolsztynem,… Dowiedz się więcej: Wolniewicz Władysław

Franciszek Matysiak (1899 – 1991) Urodził się dnia 31 marca 1899 roku w rodzinie górnika a później rolnika Antoniego Matysiaka i Józefy Durzyńskiej w Obrze (dawniejszy powiat babimojski). Ukończył szkołę 7-klasową w miejscu urodzenia . W roku 1917 został powołany do armii niemieckiej i brał udział w I wojnie światowej walcząc w 48 Pułku Piechoty im. von Stülpnagela ( 5 Brandenburski ) [Infanterie-Regiment von Stülpnagel (5. Brandenburgisches) Nr.48]. Wysłany na front zachodni został tam w roku 1918 lekko ranny. Zwolniony z armii niemieckiej w listopadzie 1918 roku wrócił do domu rodzinnego. Zaraz wziął czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim od 31.12.1918… Dowiedz się więcej: Matysiak Franciszek

Antoni Matysiak (1896 – 1984) Urodził się dnia 8 czerwca 1896 roku w Obrze (dawniejszy powiat babimojski) w rodzinie górnika a później rolnika małorolnego Antoniego i Józefy z Durzyńskich I voto Wojtkowiak. Matka z poprzedniego małżeństwa ze zmarłym Michałem Wojtkowiakiem miała syna Nikodema, powstańca wielkopolskiego dowodzącego oddziałem oberskim. Przyrodni bracia Nikodema: Antoni, Józef, Franciszek i Jan to także powstańcy walczący w oddziale oberskim. Uczęszczał do szkoły powszechnej w Obrze w okresie strajku szkolnego 1906-1907 i brał w nim czynny udział. Po ukończeniu w roku 1912 szkoły rozpoczął naukę zawodu u miejscowego kowala którą ukończył w roku 1915 zostając czeladnikiem w… Dowiedz się więcej: Matysiak Antoni

Michał Nowaczyk (1888-1945) Urodził się w Grójcu (pow. Środa) 10 sierpnia 1888 jako syn Jakuba i Józefy z d. Janasik. Wstąpił ochotniczo 28.12.1918 roku do tworzących się w Poznaniu luźnych oddziałów powstańczych, z których powstał II batalion poznański. Po opanowaniu Ławicy 05.01.1919 r. wspólnie z oddziałami ppor. Kopy batalion ten wyruszył na front na odcinek Nakło – Kcynia – Szubin – Chodzież dla wzmocnienia i zluzowania walczących tam oddziałów lokalnych. W batalionie tym pełnił funkcję dowódcy plutonu, wyróżniając się w akcjach bojowych. Podczas akcji batalionu 07.02.1919 zmierzającej do powstrzymania uderzenia niemieckiego z Bydgoszczy na Szubin – Nakło wyróżnił się zdobywając… Dowiedz się więcej: Nowaczyk Michał

Bolesław Nowak (1886 – ?) Urodził się 17.04.1886 w Miłosławiu jako syn Michała i Anastazji z d. Minczykowskiej. W 1912 roku zawarł we Wrześni związek małżeński z Marią Zamysłowską. Z zawodu był krawcem. Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim. Został zdemobilizowany w stopniu wachmistrza. Został zweryfikowany 9.03.1934 (numer kartoteki 2042, numer Ref. Hist. 9595) – Koło Inowrocław. Mieszkał w Inowrocławiu ul. Studzienna 3. W 1937 roku starał się o Medal Niepodległości. Jego wniosek został odrzucony.

Józef Pawlak (1894 – 1946) Syn Andrzeja Pawlaka i Józefy z domu Przybyła. Urodził się 24 marca 1894 roku w miejscowości Wszembórz (powiat Września) w Wielkopolsce. W 1908 roku ukończył Szkołę Ludową we Wszemborzu. Po ukończeniu szkoły podjął pracę jako murarz. W listopadzie 1914 został powołany do armii pruskiej, służył w 5 Kompanii 345 pułku piechoty (skonfigurowany jako związek pułków Infanterie-Regiment Leimbach-Zerener w Toruniu). Ciężko ranny w styczniu 1916 na froncie wschodnim, spędził kilka miesięcy w szpitalu, w sierpniu 1916 roku powrócił na front. W czasie Powstania Wielkopolskiego od 28 grudnia 1918 roku do 31 maja 1919 pełnił służbę w… Dowiedz się więcej: Pawlak Józef

Stanisław Jańczak (1887 – ?) Urodził się 2.11.1887 w Miłosławiu jako syn Józefa i Katarzyny z d. Wojtczak. Od 26.02.1935 był członkiem Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej – Koło Ludwina. Mieszkał wtedy w Taczanowie (pow. Pleszew). Był kolejarzem. W 1938 roku starał się o Medal Niepodległości. Wniosek odrzucono. Pracował wtedy na stacji kolejowej w Chwalibogowie (pow. Września).

Franciszek Mańczak (1900 – ?) Urodził się 17.11.1900 w Miłosławiu jako syn Walentego i Agnieszki z d. Szpakowskiej. Od 12.05.1936 roku był członkiem Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej – Koło Miłosław. Mieszkał wtedy w Miłosławiu ul. Sienkiewicza 12. Był górnikiem. Starał się o Medal Niepodległości. Jego wniosek został odrzucony.

Józef Rzepka (1899 – 1919) Urodził się 19.03.1899 w Psarach Polskich jako syn Franciszka i Marianny z d. Piętka. Walczył w Powstaniu Wielkopolskim w stopniu szeregowca. Wstąpił jako ochotnik do tworzącej się kompanii wrzesińskiej. Wyruszył z nią do Witkowa a później pod Zdziechowę. Został ranny pod Szubinem. Razem z dowódcą Władysławem Wiewiórowskim dostał się do niewoli niemieckiej i przebywał tam jako ranny jeniec w szpitalu wojskowym w Bydgoszczy. Po wymianie jeńców trafił do szpitala wojskowego w Poznaniu, a następnie do Wrześni. Zmarł w szpitalu wojskowym we Wrześni 18.04.1920 roku. Został pochowany w zbiorowej mogile na cmentarzu parafialnym we Wrześni.

Edmund Basiński (1900 – 1983) Edmund Basiński urodził się 21.05.1900 w Miłosławiu jako syn Jana i Apolonii z d. Świetlik. Brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim od dnia 27.12.1918 do dnia 18 lutego 1919 na odcinku Kościan – Leszno, a następnie przydzielony został do baonu wartowniczego w Poznaniu, skąd zdemobilizowany został dnia 10.10.1923 w stopniu szeregowca. Ożenił się z Eleonorą Trawińską (1908-1973). Z zawodu był fryzjerem. Przed wojną mieszkał w Poznaniu ul. Wodna 21. W czasie wojny został wraz z żoną wysiedlony do Generalnego Gubernatorstwa. Został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym Uchwała Rady Państwa nr: 01.09-0.2 z dnia 1960-01-09. Uchwałą RP… Dowiedz się więcej: Basiński Edmund

Stanisław Budzyński (1898 – 1974) Urodził się 14.11.1898 w Miłosławiu jako syn Leona i Kazimiery z d. Rabskiej. Wstąpił w 1917 do POW b. dzielnicy pruskiej pod dowództwem Wincentego Wierzejewskiego w Poznaniu. Podczas Powstania Wielkopolskiego brał czynny udział w działaniach Kompanii Skautowskiej pod dowództwem Wincentego Wierzejewskiego na terenie Poznania. Uczestniczył w rozbrajaniu i internowaniu żołnierzy niemieckich. Z 5 na 06.01.1919 brał czynny udział przy zdobywaniu Ławicy. Dalszą służbę pełnił w 1. Kompanii 1. Pułku Strzelców Wlkp. jako podoficer szkoleniowy. W marcu 1919 pełnił służbę w 55 p.p. na odcinku frontu południowego Leszno do 1920. Dnia 16.05.1921 został zwolniony z szeregów… Dowiedz się więcej: Budzyński Stanisław

Wincenty Szumigała (1902 – 1969) Urodził się 9.06.1902 w Höntrop (Recklinghausen, Niemcy) jako syn Wincentego i Jadwigi z d. Kałużnej. Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim. Uczestniczył w oswobodzeniu Chodzieży, Nakła, Rawicza i Kcyni. Zdemobilizowany z 62 pp w 1921 r. w stopniu szeregowego. W 1926 we Wrześni ożenił się z Marianną Bandulik (1905 – 1971). W 1927 mieszkali w Czachrowie. Został zweryfikowany 30.05.1934 (numer kartoteki 3408, numer Ref. Hist. 10863). W 1938 starał się o Medal Niepodległości. Wniosek został odrzucony. Mieszkał wtedy w Obłaczkowie. Zmarł 11.11.1969 . Spoczywa w Gdańsku na cmentarzu oliwskim.

Wacław Zbierski (1893-1952) Urodził się w dniu 12.09.1893 r. w Stęszewskich Holendrach (Tannenhorst) – dziś Stęszewice niedaleko Tuczna gmina Pobiedziska powiat poznański, jako syn Walentego i Wiktorii z domu Sobczyńskiej. Jego ojciec, Walenty Zbierski urodził się 26.01.1863 r. w Marzeninie, a mieszkał w Tannenhorst powiat Środa. Był synem Andrzeja i Agnieszki z domu Andrzejewskiej. Jego poślubiona w Grodziszczku 12.11.1892 r. żona Wiktoria Sobczyńska, urodziła się 9.12.1870 r. w Biskupicach powiat Środa. Mieszkała w Karolewie powiat Środa, a była córką Michała Sobczyńskiego i i Katarzyny Gołębiewskiej. Wacław Zbierski pobrany do wojska niemieckiego służył podczas I wojny światowej w Reserve-Jäger-Bataillon numer 5… Dowiedz się więcej: Zbierski Wacław