Wiśniewski Franciszek

Franciszek Wiśniewski (1892 – 1939)

Urodził się 28.11.1892 we Wrześni jako syn Bartłomieja i Marianny z d. Włodarczak.

Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim. Uczestniczył w rozbrojeniu garnizonu we Wrześni. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Żołnierz Legii Ochotniczej Wrzesińskiej.

W 1922 w Gnieźnie poślubił Stefanię Budną.

Był założycielem Towarzystwa Terminatorów we Wrześni. Należał do Towarzystwa Powstańców i Wojaków, Koła Śpiewaczego Lutnia oraz Stowarzyszenia Kolejarzy we Wrześni.

W 1938 r. starał się o Medal Niepodległości. Wniosek odrzucono. Mieszkał wtedy we Wrześni ul. Poznańska 15.

Był starszym asystentem kolejowym, pracującym w charakterze taksatora na wrzesińskim dworcu kolejowym.

Został odznaczony:

  • Srebrnym Krzyżem Zasługi,
  • Medalem za Wojnę 1918-1921
  • Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
  • Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę

Zmarł 1.07.1939 podczas operacji w Szpitalu Elżbietanek w Poznaniu. Został pochowany na cmentarzu parafialnym we Wrześni.

Franciszek Wiśniewski - Orędownik Wrzesiński  nr 75 z 04.07.1939 r.
Franciszek Wiśniewski – Orędownik Wrzesiński nr 75 z 04.07.1939 r.
Franciszek Wiśniewski - Orędownik Wrzesiński  nr 75 z 04.07.1939 r.
Franciszek Wiśniewski – Orędownik Wrzesiński nr 75 z 04.07.1939 r.
Franciszek Wiśniewski - Orędownik Wrzesiński  nr 75 z 04.07.1939 r.
Franciszek Wiśniewski – Orędownik Wrzesiński nr 75 z 04.07.1939 r.
Dziennik Bydgoski nr 3 z 5.01.1927. r.
Dziennik Bydgoski nr 3 z 5.01.1927. r.