Urodził się w dniu 22.01.1899 r. w Miłosławiu jako syn Antoniego i Gabrieli z domu Grodzieckiej.
Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim od 28.12.1918 r. pod dowództwem Białoszyńskiego przy zajmowaniu Dworca Głównego, koszar saperów i lotniska na Ławicy do dnia 20.01.1919 r. W dniu 21.01.1919 r. przydzielony został do 1. Pułku Artylerii Ciężkiej i brał udział w walkach pod Rawiczem, Szubinem, Nakłem i Nową Wsią do dnia 5.02.1919 r.
Wskutek poboru z dnia 16.08.1920 r. został przydzielony do 14. Pułku Artylerii Ciężkiej i służył w Wojsku Polskim do zwolnienia w dniu 31.5.1921 r. Zdemobilizowany w stopniu kanoniera. Zawarł związek małżeński w dniu 6.08.1921 r. z Marią Kruszoną. W malżeństwie urodziło się dwoje dzieci.
Zweryfikowany członek ZBoWiD-u Poznań Wilda od 5.10.1957 r.
Zmarł w Poznaniu w dniu 18.02.1969 r. i został pochowany na junikowskim cmentarzu.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 02.19-0.46 z dnia 19.02.1958 r.
Florian Andrzejewski urodzony 22.01.1899 r. w Miłosławiu powiat Września z ojca Antoniego i matki Gabrieli z domu Grodzieckiej, obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej.
Stan cywilny żonaty w dniu 6.06.1921 r. w Poznaniu. Jestem inwalidą wojennym. Ukończyłem 7 klas szkoły powszechnej, 3 lata szkoły dokształcającej i 6-miesięczny kurs dla instruktorów ochrony roślin.
W 1918 r. zostałem powołany do wojska, do 1. Pułku Artylerii Poznańskiej, a następnie do 14. Pułku Artylerii Wielkopolskiej, w którym służyłem do 1921 r.
W latach 1922-1926 byłem zatrudniony w Zarządzie Miejskim w Wydziale VII. Następnie w latach 1926-1927 pracowałem w Fabryce Stanisława Kałamajskiego. W latach 1927-1929 znalazłem zatrudnienie w Introligatorni Poznańskiej, dalej od 1929 do 1933 w firmie „Orion” W. Szafarkiewicza z której zostałem zwolniony wskutek redukcji personalnej. W latach 1934-1935 ponownie podjąłem, pracę w firmie St. Kałamajskiego a od 1936 r. w firmie St. Pełczyńskiego, która była hurtownią materiałów budowlanych, gdzie jako pracownik umysłowy pracowałem do 10 września 1939 r. W okresie okupacji niemieckiej nadal pracowałem w tej firmie. Od 1944 r. wykonywałem przymusowo prace w fortyfikacjach.
Po wyzwoleniu od 1.02.1945 podjąłem pracę w Zarządzie Miejskim w Wydziale Ogólnym a od 1.04.1953 r. w Zarządzie Rolnictwa i Leśnictwa jako instruktor ochrony roślin. Tam pracowałem do 1958 r. by następnie podjąć pracę w Poznańskich Zakładach Piwowarsko – Słodowych do 20.07.1959 r. w dziale zaopatrzenia.
Z powodu choroby zaprzestałem wykonywać jakąkolwiek pracę i zostałem uznany przez Komisję Lekarską za inwalidę grupy I.
Związek Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu
Do pisma z dnia 20 października 1961 r. podaję następujące dane mej działalności.
W grudniu 1918 r. brałem ochotniczo czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim w mieście Poznaniu. Po wyzwoleniu Poznania skierowano mnie do dalszych walk na prowincję w kierunku Szubina.
Po całkowitym zakończeniu Powstania Wielkopolskiego odbywałem służbę wojskową w 1. Pułku Artylerii Poznańskiej, następnie 14. Pułk Artylerii Wielkopolskiej do dnia 31.05.1921 r.
Orzeczeniem Wojskowej Komisji Lekarskiej zwolniony zostałem z Wojska Polskiego jako inwalida wojenny. Jestem odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym w dniu 19 lutego 1958 r.
