Urodził się w dniu 15.01.1897 r. w Dochanowie pow. Żnin jako syn Marcina i Antoniny z d. Strzelewicz.
Był powstańcem wielkopolskim walczącym w składzie 1. Pułku Artylerii Polowej pod Żninem, Nakłem, Szubinem i Kcynią, a następnie służył w 15. Pułku Artylerii Lekkiej w Poznaniu do 1921 r., skąd został zdemobilizowany.
W dniu 2.07.1927 r., będąc organistą w Modliszewku koło Gniezna, zranił się podczas polowania na króliki. Później był organistą w Opatówku.
W 1939 r. podjął pracę w melioracji. Późną jesienią 1940 r. opuścił organistówkę w Opatówku i zamieszkał w Zasutowie. Pracował dorywczo przy odśnieżaniu szos. Wiosną 1941 r. wrócił do melioracji, jednak z powodu konieczności dalekich dojazdów od 1 maja załatwił sobie pracę robotnika szosowego u Niemca Reimera, który był drogomistrzem mieszkającym w Zasutowie, i tu prowadzącym swoje biuro. Pracował tam 2 tygodnie.
17 maja 1941 r. na skutek nieuwagi niemieckiej gospodyni spalił się w Małej Górce chlew w gospodarstwie Gustawa Sonnenberga. 18 maja 1941 został aresztowany przez gestapo i przewieziony do Wrześni, a następnie do Fortu VII w Poznaniu. Większość aresztowanych była w przeszłości powstańcami i aktywistami organizacji kombatanckich.
Został rozstrzelany w publicznej egzekucji w Małej Górce 22 maja 1941, wśród 25 mężczyzn oskarżonych o czynną działalność antyniemiecką. Zarzuty były elementem systemowego terroru, a skazani nie mieli nic wspólnego z niegroźnym pożarem, który był tylko pretekstem.
Wspomnienia babci Izy – wywiad z córką Wincentego Domagały
Zawarł związek małżeński z Marianną Badtke w 1925 r. i ponownie, po jej śmierci z Wandą Badtke, siostrą zmarłej. Z pierwszego małżeństwa miał dwie córki Krystynę i Izabelę, a z drugiego, dwoje dzieci: Zdzisława (ur.1932) i Józefę (ur.1936).
