Czesław Szymański (1897 – 1972)
Urodził się 29.06.1897 r. w Ostrowie Kościelnym jako syn Ludwika i Teodozji z domu Stranz. Po ukończeniu szkoły podstawowej podjął we Wrześni naukę w zawodzie rzeźnickim.
W 1917 r. został wcielony do służby w Armii Niemieckiej, którą zakończył 20.11.1918 r.
Po wybuchu powstania w Strzałkowie zawiązał się oddział powstańczy, którego celem było rozbrojenie Niemców. Z nim brał udział w akcji powidzkiej pod dowództwem kaprala Basińskiego. Na sygnał z Poznania o zapotrzebowaniu na specjalistów zgłosił się do 14. Pułku Artylerii Polowej, skąd został skierowany do szkoły podoficerskiej. W maju 1919 r. został skierowany na front przeciwniemiecki do Jordanowa koło Inowrocławia.
W lipcu 1919 r. wrócił ponownie do szkoły w Poznaniu, skąd w 1920 r. został skierowany do 23. Pułku Artylerii Polowej należącego do Dywizji Górnośląskiej. W dniu 5.07.1921 r. został zdemobilizowany w stopniu plutonowego.
Mieszkał w Toruniu.
W okresie okupacji pracował na toruńskim lotnisku. Współpracował z ruchem oporu.
Po II wojnie światowej pracował w magazynach Państwowej Spółdzielni Spożywców w Toruniu. W 1958 r. przeszedł na rentę inwalidzką.
Zmarł 23.03.1972 r. w Toruniu.