Bruno Antoni Nowakowski (1890 – 1966)
Urodził się 26.09.1890 r. w Strzałkowie jako syn Franciszka, urzędnika państwowego, i Leokadii z domu Kuhnert. Świadectwo dojrzałości uzyskał w 1909 r. w Gimnazjum Klasycznym w Poznaniu. Jako gimnazjalista należał do tajnej organizacji młodzieżowej – Związku Marianów, później do Towarzystwa Tomasza Zana. Studia medyczne odbywał w Lipsku (1909 – 1911) i Monachium (1911 – 1914), gdzie w 1914 r. uzyskał dyplom lekarza i uprawnienia do wykonywania praktyki lekarskiej. W czasie studiów należał do konspiracyjnej organizacji młodzieżowej „Zet”.
W 1914 r. tuż po ukończeniu studiów, został wcielony do armii niemieckiej i skierowany do pracy w szpitalach frontowych. W styczniu 1919 r. uczestniczył w Powstaniu Wielkopolskim, jako podporucznik – lekarz w baonie zapasowym 7. Pułku Strzelców Wielkopolskich (do dnia 10.06.1919 r.).
Następnie zgłosił się jako ochotnik do służby sanitarnej w Wojsku Polskim, gdzie pełnił funkcję kierownika referatów higieny w dowództwach garnizonów w Grudziądzu i Poznaniu, a później kierował laboratorium bakteriologicznym w garnizonie w Równem. Tam dokonał pierwszego odkrycia naukowego, wyodrębniając nową odmianę paratyfusu A (tyfus „wołyński”).
W 1923 r. przeszedł do rezerwy w stopniu majora lekarza i rozpoczął pracę jako I asystent w Pracowni Higieny Wojskowego Instytutu Sanitarnego w Warszawie pod kierunkiem prof. Odo Bujwida.
W styczniu 1924 r. podjął pracę dydaktyczną i naukowo – badawczą w Szkole Higieny przy Państwowym Instytucie Higieny w Warszawie na stanowisku kierownika Oddziału Epidemiologii, kierując jednocześnie pracą lekarską w terenie i przyczyniając się do zwalczania epidemii wielu chorób zakaźnych.
Był autorem wielu podręczników dotyczących higieny i medycyny pracy, referatów, recenzji, artykułów (ok. 150). Członek wielu organizacji i polskich stowarzyszeń między innymi Instytutu Spraw Społecznych, Komitetu Higieny Ogólnej i Społecznej PAN, Rady Naukowej przy MZiOS, Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, Komitetu Stałego Międzynarodowego Stowarzyszenia Medycyny Pracy w Genewie oraz Fińskiego Stowarzyszenia Medycyny Pracy. Uhonorowany doktoratem honoris causa Śląskiej Akademii Medycznej.
Zmarł w dniu 27.02.1966 r. w Katowicach i pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Odznaczony:
- Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski,
- Krzyżem Niepodległości,
- Złotym Krzyżem Zasługi,
- Medalem Niepodległości.
Uznając zasługi, Uchwałą nr XXXI/218/2017 z dnia 25 maja 2017 r. Rada Gminy Strzałkowo zmieniła nazwę dotychczasowej ulicy Czterdziestolecia na ulicę Brunona Nowakowskiego.