Urodził się w dniu 5.01.1898 r. w Szczodrzejewie jako syn Jana i Stanisławy z domu Chwiłkowskiej.
Brał udział w Powstaniu Wlkp. Służył w Kompanii Koźmińskiej na odcinku Krotoszyn – Rawicz w okresie od dnia 10.02. do 28.02.1919 r. pod dowództwem kapitana Władysława Fenrycha. Awansowany na stopień podporucznika, uchwałą nr W 2/72.
Zmarł w dniu 26.10.1983 r. w Borku Wlkp.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 12.17-0.1048 z dnia 17.12.1958 r.
Antoni Filipiak – cmentarz parafialny w Borku Wielkopolskim
(zdjęcie udostępnił Remigiusz Maćkowiak)
Urodziłem się 5 stycznia 1898 r. w Szczodrzejewie powiatu wrzesińskiego województwa poznańskiego z ojca Jana i Stanisławy z d. Chwiłkowska.
Ukończyłem 6 klas szkoły powszechnej w Rusku powiatu jarocińskiego. Od roku 1914-1916 pracowałem w gospodarstwie rolnym.
Od 1917-1918 roku byłem w wojsku niemieckim. W listopadzie 1918 roku powróciłem do Borku Wlkp. a że w czasie podroży z wojska doznałem złamania prawej ręki, pozostałem przy rodzicach aż do wyleczenia. Po wyleczeniu udałem się do Koźmina Wlkp. i wstąpiłem dnia 10.02.1919 r. do szeregów powstańczych. Pod dowództwem chorążego Kolendowicza brałem udział w walkach powstańczych na odcinku frontu Ostrzeszów-Odolanów-Krotoszyn.
Po ukończeniu walk powstańczych przeniesiono mnie do 2. Pułku Artylerii Polnej, w którym służyłem do roku 1921. Po zwolnieniu mnie z wojska wróciłem do Borku, gdzie zamieszkuję do dnia dzisiejszego.
W okresie międzywojennym pracowałem jako robotnik w Spółdzielni Rolniczo-Handlowej w Borku.
W czasie okupacji hitlerowskiej wysiedlono mnie z rodziną do Niemiec i przydzielono do pracy rolnej.
Do kraju powróciłem w końcu 1945 r. i otrzymałem pracę w Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Borku Wlkp., gdzie pracowałem do dnia 31.01.1963 r.
Obecnie jestem od dnia 1.02.1963 r. w stanie spoczynku.
