Wacław Faustmann (1881 – 1959)
Urodził się 7.09.1881 r. we Wrześni jako syn Stanisława i Marianny z d. Śliwczyńskiej.
Ukończył szkołę elementarną w Golubiu (obecnie Golub-Dobrzyń) na Pomorzu. Następnie uczył się przez 4 lata w progimnazjum Collegium Marianum w Pelplinie. W latach 1889–1903 uczęszczał do Gimnazjum Chełmińskiego. Kierował tam tajnym Kółkiem Śpiewaczym, za co został skazany na dwa tygodnie więzienia w Toruniu. 13 marca 1903 r. złożył egzamin dojrzałości. W latach 1903–1907 odbywał studia seminaryjne w Gnieźnie i Poznaniu. 11 lutego 1907 r. został wyświęcony na kapłana. Z okazji swojej prymicji w Golubiu zebrał fundusze na Dom Kaszubski i Czytelnię Ludową. Od 1 marca 1907 do 29 lutego 1908 r. był wikariuszem w Tucznie. W latach 1908-1910 był administratorem w Podlesiu Kościelnym, a następnie w Raczkowie. Od 1.10.1918 pełnił funkcję administratora parafii w Śnieciskach (pow. średzki). Dodatkowo administrował też parafią Koszuty.
Współpracując z kapłanem społecznikiem z pobliskiej Środy Wlkp., ks. Mieczysławem Meissnerem, działał podczas powstania wielkopolskiego jako kapelan. Organizował także służbę sanitarną. Gdy powstanie się skończyło, wziął udział w akcji plebiscytowej na Śląsku 1920-21. Był to udział znaczący, gdyż odbył tam, co najmniej 200 wieców, jak wspominał jeszcze po drugiej wojnie światowej.
W 1932 został proboszczem w parafii Kaźmierz. Był nim do 1950 r. z przerwą od 1941-1946. Pasjonował się szeroko pojętą muzyką, ale przede wszystkim muzyką liturgiczną. Powołał Związek Chórów Kościelnych i został jego pierwszym prezesem. Pisał artykuły o tematyce liturgiczno–muzycznej, a w roku 1929 został redaktorem miesięcznika „Muzyka Kościelna”. Utworzył chór kościelny w Kaźmierzu i doprowadził do połączenia go z Kołem Śpiewackim „Moniuszko”. Organizował zjazdy chórów kościelnych, „Święta Pieśni”, współorganizował przedstawienia sztuk teatralnych na scenie kaźmierskiego „Domu Katolickiego”. Utrzymywał kontakty z Feliksem Nowowiejskim, którego gościł w Kaźmierzu.
W czasie II wojny światowej wysiedlony do Generalnego Gubernatorstwa, a następnie do obozu pracy w Hildesheim – podczas jego bombardowania został dwukrotnie ranny. 24 stycznia 1941 r. powrócił do Kaźmierza.
Zmarł 25.06.1959 w Szamotułach. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Kaźmierzu.
Został odznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Biogram Wacława Faustmanna: http://kazmierz.com.pl/index.php/kazmierskie-osobistosci/777-ks-waclaw-faustmann-1881-1959
