Franciszek Idaszak (1884 – 1940)
Urodził się 30.07.1884 w Pigłowicach (pow. średzki) jako syn Wawrzyńca i Katarzyny z d. Ptaszyk.
Podczas I Wojny światowej walczył w armii niemieckiej. W 1918 r. służył w Straży Ludowej, a w 1919 r. wstąpił do policji i tam pracował na stanowisku komendanta Posterunku PP w Nowej Wsi Podgórnej (pow. wrzesiński). Od 1930 r. służył w Komendzie Powiatowej PP we Wrześni, a od 1932 r. pracował na Posterunku PP w Strzałkowie (rozkaz nr 413 z 25.06.1932 r.). W 1935 r. przeniesiono go ze Strzałkowa do Łabiszyna (pow. szubiński), gdzie służył do września 1939 r.
Posiadał stopień starszego posterunkowego Policji Państwowej (numer służbowy 1938).
W 1911 r. w Jaraczewie zawarł związek małżeński z Praksedą Nowaczyk. Ich dzieci to: Józef (1912), Cecylia (1913), Kazimierz (1914), Stanisław (1916).
Został zamordowany w siedzibie NKWD w Kalininie (Twerze) między 5 a 6 kwietnia 1940 r. i pochowany w Miednoje.
Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego z 5.10.2007 r. awansowany pośmiertnie na stopień aspiranta Policji Państwowej.
Źródło: Martyrologia policjantów województwa poznańskiego II RP, pod red. Zenona Smolarka i Andrzeja Borowskiego, Szczytno 2010.
