Ignacy Kaźmierczak (1893 – ?)
Urodził się 17.07.1893 w Chociczy (pow. Jarocin) jako syn Tomasza i Agnieszki z d. Uniejewskiej.
Brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Wielkopolskim, służąc w Straży Ludowej w Poznaniu. Walczył w Poznaniu o dworzec kolejowy i przedmieścia miasta. W roku 1920 został wcielony do 26. Pułku Ułanów. Po zdemobilizowaniu wstąpił do służby na PKP. Pracował jako ślusarz i stawidłowy na stacji Leszno.
Ożenił się z Marią Chmielewską. Ich dzieci to: Kazimiera (1920), Teodor (1925).
Został zweryfikowany 23.04.1936 (numer kartoteki 10571, numer Ref. Hist.18192) – Koło Pracowników Kolejowych w Poznaniu.
W 1937 r. starał się o Medal Niepodległości. Wniosek odrzucono. Mieszkał wtedy we Wrześni, ul Poznańska 4. Był ślusarzem.