Jan Klejniak (1884 – 1967)
Urodził się 01.05.1884 w Gozdowie jako syn Michała i Ludwiki z d. Kwiatkowskiej.
Brał czynny udział z bronią w ręku w oswobadzaniu Poznania w dniach 27 i 28 grudnia na ulicy Podgórnej, Alejach Marcinkowskiego i Placu Wolności, a następnie na Łazarzu w rozbrajaniu posterunku policji obw. 9. Potem, aż do połowy lutego 1919 działał w Straży Ludowej.
W 1908 roku ożenił się z Jadwigą Koszutą (1885-1920). Jego drugą żoną był Władysława Dalkowska (1887-1955). Po raz trzeci ożenił się w 1956 r.
Od 12.03.1935 był członkiem Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej.
W 1937 odrzucono jego wniosek o Medal Niepodległości.
Zmarł 01.05.1967 w Poznaniu. Spoczywa na Miłostowie.
