Ignacy Kołecki (1896 – 1973)
Ignacy Kołecki urodził się 02.01.1896 w Paruszewie (gmina Strzałkowo) jako syn Andrzeja i Marcianny Burdasz.
Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim (Kolekcja Akt Powstańców Wielkopolskich I.487.16310).
Ochotniczo wstąpił do żandarmerii w Poznaniu w dniu 28.01.1919 roku i otrzymał przydział do 17 plutonu Żandarmerii Polowej. Był związany z tą jednostką do końca 1921 roku.
Po przejściu do rezerwy wojskowej wstąpił do nowo tworzonej Straży Celnej. Po przekształceniu tej formacji w Straż Graniczną służył w SG.
Stacjonował kolejno w Straży Celnej– Komisariat SC Działdowo – Placówka SC Sochy, Komisariat SC Komańcza – Placówka SC Wisłok.
W Straży Granicznej służył na południu Polski w Małopolskim Inspektoracie Straży Granicznej w różnych placówkach granicznych: Inspektorat SG Sambor – min. Komisariat Sworze, Placówka SG Żupań, Placówka SG Husne-Wyżne tu p.o kierownika placówki pierwszej linii.
Został przeniesiony w stan spoczynku 31.08.1936 roku. Wtedy zamieszkał w Lubawie (obecnie warmińsko-mazurskie) w rodzinnych stronach swojej żony Marii.
W 1938 r. starał się o Medal Niepodległości. Wniosek odrzucono.
Otrzymał Medal Pamiątkowy Za Wojnę 1918–1921.
Wyróżnienia i odznaczenia SG:
- Odznaka Pamiątkowa Straży Granicznej (08.11.1932)
- Brązowy Krzyż Zasługi – (11.11.1938)
- Medal dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości – (04.04.1929)
- Prawo do noszenia „szewronów” – naszywka na mundur za wysługę lat (SG)
Zmarł 20.12.1973 roku i został pochowany na cmentarzu w Miłomłynie (powiat Ostróda, woj. warmińsko-mazurskie).
Autor biogramu: Radek Kołecki (wnuk Ignacego Kołeckiego)
