Edmund Kręglewski (1890 – 1985)
Edmund Kręglewski urodził się 14.10.1890 r. w Bierzglinie jako syn Marcina i Wiktorii z d. Rajewicz.
Szkołę powszechną ukończył w Otocznej. Następnie uczył się zawodu kołodzieja w Szemborowie.
W 1912 r. został powołany do armii niemieckiej. Po wybuchu I wojny światowej został wysłany na front zachodni. W październiku 1918 r. zachorował. Po pobycie w lazarecie, został odesłany do macierzystej jednostki stacjonującej w Berlinie, a następnie wrócił do domu.
Brał udział z bronią w ręku w Powstaniu Wielkopolskim do 29.01.1919 r. Jako ochotnik zgłosił się do tworzącej się we Wrześni Kompanii Straży i Bezpieczeństwa. Następnie uczestniczył w oswobodzeniu Wrześni i Gniezna. Potem w stopniu st. sierżanta walczył pod dowództwem por. Nowaka pod Zdziechową, gdzie został lekko ranny. Wrócił z frontu i 29.01.1919 został przydzielony do żandarmerii krajowej z siedzibą w Poznaniu, przemianowanej później na policję państwową.
Ożenił się z Marianną Frąckowiak (1892-1973).
W okresie międzywojennym pracował jako posterunkowy PP w Swarzędzu. Starał się o Medal Niepodległości. Wniosek odrzucono.
W czasie kampanii wrześniowej brał czynny udział w obronie Warszawy. Po kapitulacji stolicy wrócił do Swarzędza. W czasie okupacji został wysiedlony do Piotrkowa Trybunalskiego. W 1945 roku wrócił do Swarzędza. Pracował dorywczo w gospodarstwach rolnych. W latach 1947-1958 był pracownikiem Rzemieślniczej Spółdzielni Stolarzy w Swarzędzu.
Od 1958 r. należał do ZBoWiD Koło w Swarzędzu.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 12.17-0.1048 z dnia 1958-12-17.
Uchwałą RP W 4/72 został mianowany na podporucznika.
Zmarł 27.04.1985 r. Spoczywa na cmentarzu św. Marcina w Swarzędzu.
