Michał Majchrzak (1896-1943)
Urodził się 26.08.1896 w Chybach k. Kiekrza jako syn kolejarza Ignacego i Antoniny z d. Małyszka, ale dzieciństwo spędził w Poznaniu.
W 1915 został wcielony do armii pruskiej (28 batalion saperów), skąd zdezerterował 31 grudnia 1918 i zgłosił się do oddziału powstańczego. Po kampanii ukończył Wielkopolską Szkołę Podoficerów Rezerwy w Biedrusku, przeniesioną w trakcie nauki do Grudziądza.
Wiosną 1920 brał udział w wyprawie kijowskiej jako dowódca plutonu. Podczas kontrofensywy walczył w rejonie Łomży, Pułtuska, Nasielska i Modlina.
W 1923 otrzymał przydział do 68 pp we Wrześni. W jednostce był szefem 1 kompanii w 1 batalionie w stopniu sierżanta sztabowego i poza wynikającymi z tego obowiązkami był odpowiedzialny za konie pułkowe stacjonujące w Gutowie Małym.
W kampanii wrześniowej walczył w składzie 68 pp i pod Sochaczewem trafił do niewoli. Po zwolnieniu pracował we wrzesińskiej cukrowni. 11 listopada 1941 został aresztowany przez gestapo za przynależność do Tajnej Organizacji Narodowej, grupującej byłych zawodowych wojskowych. Osadzono go w więzieniu w Trzemesznie. Sąd w Poznaniu skazał go na 4 lata pobytu w obozie. Znalazł się w Mauthausen, gdzie pracował w kamieniołomach na terenie podobozu Gusen. Z urzędowego zawiadomienia wynika, że zmarł 20 stycznia 1943 na zapalenie otrzewnej.
Był dwukrotnie żonaty. W 1920 zawarł związek małżeński z Jadwigą Zmyślną i miał z nią córkę Halinę i syna Andrzeja. W drugim małżeństwie z Wiktorią Papajewską urodził się syn Dzierżykraj.
Biogram pochodzi z Wrzesińskiego Słownika Biograficznego, autor: Roman Nowaczyk (Stańczyk)
