Zygmunt Rabski (1885-1930)
Urodził się w dniu 18.12.1885 r. w Miłosławiu jako syn Władysława i Heleny z domu Hübscher. W 1904 r. zdał maturę w poznańskim Gimnazjum Marii Magdaleny. Był członkiem TTZana i Koła Mariackiego. Studia prawnicze odbył we Wrocławiu i Monachium. Był tam członkiem organizacji Związku Młodzieży Polskiej. Uzyskał dyplom doktora praw. Rozpoczął pracę w Hanowerze w sądownictwie. Tam związał się z Zjednoczeniem Zawodowym Polskim, organizacją robotniczą
W 1918 r. został powołany do Armii Niemieckiej.
Stamtąd trafił podczas Powstania Wlkp. do Gniezna. Brał udział w wyzwalaniu koszar. Kierował sądownictwem wojskowym frontu północnego. Został wyznaczony na decernenta burmistrza Gniezna Heinricha Nollnera.
W maju 1919 r. został burmistrzem Gniezna. Po zdaniu urzędu w październiku 1919 roku, piastował wciąż funkcję radnego a także przewodniczącego Rady Miejskiej. W 1922 roku z ramienia Narodowej Partii Robotniczej został posłem do Sejmu RP I kadencji, gdzie także został wybrany na członka Trybunału Stanu.
Żonaty z Aleksandrą Gładysz z którą miał syna Włodzimierza.
Zmarł w dniu 24 lutego 1930 r. w Gnieźnie w wieku 48 lat. Pochowany został na Cmentarzu św. Piotra.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
