Stanisław Tylkowski (1899 – 1940)
Urodził się 26.04.1899 r. w Sokolnikach Gwiazdowskich koło Kostrzyna Wlkp., jako syn Tomasza i Pelagii z domu Matuszewskiej.
Uczestniczył w Powstaniu Wielkopolskim. Podczas walk został ranny. Wstąpił do KOP w Skolimowie (pow.wieluński). 16.01.1925 r. przyjęto go do policji w Torczynie koło Łucka. Od 17.11.1934 został przeniesiony z woj. wołyńskiego do Wrześni. Mieszkał w Rynku.
12.03.1938 r. został przeniesiony (dekret komendanta głównego PP z 16.02.1938) na komisariat policji w miejscowości Przysucha (powiat Opoczno województwo kieleckie), skąd na krótko przed wojną został oddelegowany do służby w Baranowiczach w województwie nowogródzkim.
Odznaczony:
- Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918 – 1921,
- Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
- Brązowym Medalem Za Długoletnią Służbę.
Posiadał stopień posterunkowego Policji Państwowej (numer służbowy 654). W małżeństwie z Heleną miał dwie córki, Stefanię (1926) i Jadwigę (1928).
Został zamordowany między 9 a 11 kwietnia 1940 r.w Kalininie (Twerze) i pochowany w Miednoje.
Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego z 5.10.2007 r. awansowany pośmiertnie na stopień aspiranta Policji Państwowej.