Wesołowski Stanisław

Stanisław Wesołowski (1900 – 1977)

Urodził się 28.03.1900 r. w Skąpem jako syn Wojciecha i Elżbiety z domu Ulatowskiej.

Od 1917 r. brał udział w I wojnie światowej w Armii Niemieckiej. Został ranny pod Bochnią.

Po wybuchu powstania przyłączył się do oddziałów powstańczych i walczył na froncie północnym, w tym pod Rynarzewem. Następnie w Wojsku Polskim brał udział w wojnie bolszewickiej. Pod Lidą w trakcie walk został ranny w rękę. Po powrocie z wojny mieszkał w Charbinie koło Powidza.

W 1925 r. ożenił się z Heleną Konieczną. Po ślubie zamieszkał na gospodarstwie w Wiekowie.

Podczas II wojny rodzina została wysiedlona do Kłodnicy koło Lublina (18.02.1941 r.).

Po wyzwoleniu został uwięziony przez Rosjan i zesłany do Workuty, gdzie przebywał do 1947 r. Zwolniony ze zsyłki wrócił do rodziny w Wiekowie.

Zmarł w 1977 r. i został pochowany na cmentarzu w Witkowie.

Na podstawie książki Zygmunta Wieliczki „Powiat witkowski w okresie rewolucji niemieckiej 1918 – 1919, wyd. pod redakcją Grzegorza Musidlaka, Lublin-Witkowo 2008.

Stanisław Wesołowski - cmentarz parafialny w Witkowie (zdjęcie udostępnił Remigiusz Maćkowiak)
Stanisław Wesołowski – cmentarz parafialny w Witkowie (zdjęcie udostępnił Remigiusz Maćkowiak)