Stanisław Wesołowski (1900 – 1977)
Urodził się 28.03.1900 r. w Skąpem jako syn Wojciecha i Elżbiety z domu Ulatowskiej.
Od 1917 r. brał udział w I wojnie światowej w Armii Niemieckiej. Został ranny pod Bochnią.
Po wybuchu powstania przyłączył się do oddziałów powstańczych i walczył na froncie północnym, w tym pod Rynarzewem. Następnie w Wojsku Polskim brał udział w wojnie bolszewickiej. Pod Lidą w trakcie walk został ranny w rękę. Po powrocie z wojny mieszkał w Charbinie koło Powidza.
W 1925 r. ożenił się z Heleną Konieczną. Po ślubie zamieszkał na gospodarstwie w Wiekowie.
Podczas II wojny rodzina została wysiedlona do Kłodnicy koło Lublina (18.02.1941 r.).
Po wyzwoleniu został uwięziony przez Rosjan i zesłany do Workuty, gdzie przebywał do 1947 r. Zwolniony ze zsyłki wrócił do rodziny w Wiekowie.
Zmarł w 1977 r. i został pochowany na cmentarzu w Witkowie.
Na podstawie książki Zygmunta Wieliczki „Powiat witkowski w okresie rewolucji niemieckiej 1918 – 1919, wyd. pod redakcją Grzegorza Musidlaka, Lublin-Witkowo 2008.
