Bronisław Zamroczyński (1870 – ?)
Urodził się 25.01.1870 we Wrześni jako syn Karola i Stanisławy z d. Łanieckiej.
W 1899 we Wrześni ożenił się z Władysławą Izydorek. Był mistrzem fryzjerskim.
Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim na terenie Poznania. Wstapił jako ochotnik do 3. Bat. Dywizjonu Zapasowego Artylerii Lekkiej w Poznaniu. Zdemobilizowany został w lipcu 1919 w stopniu bombardiera.
Został zweryfikowany (numer kartoteki 18162, numer Ref. Hist. 27007). Należał do Związku Powstańców Wielkopolskich – Koło Łazarz-Górczyn. W 1938 roku starał się o Medal Niepodległości. Jego wniosek został odrzucony. Mieszkał wtedy w Poznaniu ul. Śródka 6.
