Ludwik Wojciech Jarosz (1888 – 1935)
Urodził się 11.08.1888 we Wrześni jako syn Stefana i Anny z d. Poturalskiej.
Ojciec jego zajmował stanowisko nauczyciela we wrzesińskiej szkole. Za patriotyczne stanowisko zajęte w czasie słynnego strajku dzieci wrzesińskich, władze pruskie ukarały go karnym przeniesieniem w służbie.
Po ukończeniu gimnazjum gnieźnieńskiego w roku 1908 wstąpił do seminarium duchownego w Poznaniu.
Po ukończeniu studiów teologicznych w Gnieźnie w 1912 roku otrzymał z rąk ks. Biskupa Kloskiego święcenia kapłańskie. Pracował kolejno jako wikariusz w parafiach: Śrem, Leszno, Śmigiel i Bronikowo. Od 1917 roku związany był z Poznaniem.
W okresie Powstania Wielkopolskiego był członkiem Komisariatu Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu.
Przez dłuższy czas był prezesem Kuratorium Katolickiej Szkoły Społecznej w Poznaniu. Ponadto udzielał się jako członek Zarządu Związku Kapłanów „Unitas”. Był członkiem Rady Nadzorczej Drukarni i Księgarni św. Wojciecha. Przez 10 lat kierował katolickim ruchem młodzieżowym jako sekretarz generalny Związku Katolickich Stowarzyszeń Młodzieży Polskiej. W roku 1931 zorganizował w Poznaniu Archidiecezjalny Instytut Akcji Katolickiej.
W roku 1933 powierzono mu obowiązki proboszcza parafii w Ostrowie Wlkp. W roku 1934 doprowadził do uroczystych obchodów 500-lecia parafii ostrowskiej.
Zmarł 29.10. 1935 roku w Poznaniu. 2.11.1935 pochowany został w Ostrowie Wlkp. na cmentarzu przy ul. Limanowskiego.
