Antoni Matysiak (1896 – 1984)
Urodził się 08.06.1896 w Obrze (pow. Wolsztyn) jako syn Antoniego i Józefy z d. Durzyńskiej (primo voto Wojtkowiak).
W latach 1902-1910 uczęszczał do szkoły powszechnej w Obrze. Brał udział w strajku szkolnym 1906-1907. Następnie wyuczył się zawodu kowala. W 1915 został wcielony do armii niemieckiej i wysłany na front zachodni. W czerwcu 1918 r. został ciężko ranny. Po wyleczeniu został przeniesiony do prac przy budowie okretów podwodnych w Hamburgu.
W grudniu 1918 roku wstąpił do Rady Ludowej w Obrze. W styczniu 1919 z kompanią oberską uczestniczył w oswobodzeniu Wolsztyna. Brał udział w dniu 24 stycznia 1919 r w odparciu ataku Niemców na Obrę i Kębłowo, następnie walczył o Kopanicę. Odznaczał się w bojach nieprzeciętną aktywnością, bohaterstwem i męstwem, walczył w oddziale kulomiotów pod dowództwem por. Wojtkowiaka i Antoniewicza w rejonach Kcyni, Nowego Dworu i Zbąszynia. Następnie pełnił służbę w 56 pp. skąd 25 lipca 1921 został zdemobilizowany.
W okresie międzywojennym pracował w przemyśle, rolnictwie i leśnictwie. W maju 1940 został aresztowany przez Gestapo i osadzony w więzieniu w Legnicy jako więzień polityczny. Po zwolnieniu pracował pod nadzorem w kolejnictwie na stacji Wolsztyn. Od marca 1945 do końca września 1953 pracował jako gajowy a potem jako leśniczy w Lasach Państwowych.
Po przejściu na rentę w 1953 r. zamieszkał w Miłosławiu ul. Sienkiewicza 22. W 1963 przeprowadził się do Głogowa.
Zmarł dnia 4 lutego 1984 roku i spoczywa na cmentarzu parafialnym w Głogowie.
