Teodor Gacek (1889 – 1976)
Urodził się 13.03.1889 r. w Pianówce (Guhren) koło Lubasza (Czarnków) jako syn Adama i Marianny z domu Tuczyńskiej.
Wstąpił do oddziałów Powstania Wlkp. które organizował Mikołaj Szypa, późniejszy dowódca 3. Kompanii II Baonu Czarnkowskiego i walczył jako dowódca plutonu w bitwie ulicznej w Czarnkowie i na śluzie na Noteci w Pianówce (front nadnotecki). Z powodu złego stanu zdrowia i niezdolności do służby frontowej został 31.03.1919 r. z wojska zwolniony.
Został zweryfikowany przez Związek Weteranów Powstań Narodowych w dniu 18.02.1937 r. i wpisany do ewidencji pod numerem 13791.
Należał do strzałkowskiego koła Związku Weteranów Powstań Narodowych, do którego wstąpił w dniu 12.05.1935 r., a po utworzenia koła kolejarzy przeniósł się do Otocznej, gdzie pełnił funkcję skarbnika.
Był kolejarzem, zawiadowcą stacji kolejowej w Wólce.
Ożenił się z Marią Graś (1895 – 1964). Mieli czworo dzieci: Halina (1921), Jerzy (1923), Barbara (1925), Henryka (1929).
Zmarł w dniu 8.11.1976 r. i został pochowany na cmentarzu w Miałach.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 12.18-0.1054 z dnia 18.12.1958 r.
