Michał Pawlak (1897 – 1975)
Urodził się w Strzałkowie 6.09.1897 r. jako syn Tomasza i Stanisławy z domu Twardowskiej.
Podczas I wojny światowej powołany do Armii Niemieckiej został w 1918 r. ciężko ranny.
W grudniu 1918 r. wstąpił do oddziałów powstańczych. Brał udział w przejęciu urzędu celnego i dworca kolejowego w Strzałkowie oraz rozbrajał oddziały niemieckie powracające ze wschodu przez przejście graniczne na zachód. Brał udział w oswobodzeniu obozu jeńców rosyjskich koło Słupcy, w zdobywaniu Mielżyna i Witkowa.
W grudniu 1919 r. został zwolniony do rezerwy. Służył w oddziałach Straży Ludowej pod dowództwem por. Łożyńskiego i Przywarskiego.
Posiadał zaświadczenie z Centralnego Archiwum Wojskowego Warszawa nr 2660 CHJ z dnia 16.03.1967 r.
Zmarł w dniu 21.07.1975 r. i został pochowany na cmentarzu górczyńskim w Poznaniu.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 12.18-0.758 z dnia 18.12.1968 r.
