Piotr Zaradny (1898 – ?)
Urodził się 10.06.1898 r. w Żakowicach (powiat Pleszew) jako syn Jana i Jadwigi z domu Walczak.
Brał udział w Powstaniu Wlkp. jako ochotnik w Pleszewie. Walczył od 1.01.1919 r. na odcinku Zduny, Kochale, Piaski, Ruda, Szczury pod dowództwem płk. Bociańskiego.
Po ukończeniu Powstania Wlkp. pozostał nadal w Wojsku Polskim, w 70. Pułku Piechoty. Został zdemobilizowany 12.08.1919 r. w stopniu starszego strzelca.
W dniu 2.10.1919 r. rozpoczął pracę na PKP, początkowo na odcinku drogowym w Ostrowie Wlkp., a następnie przeniesiony został do Ekspedycji Pośpiesznej w Poznaniu. Tam po przeszkoleniu, zajmował stanowisko starszego magazyniera.
Mieszkał w Strzałkowie przy ul. Nowej 7, a w czasie okupacji pracował tu jako robotnik terenowy w odcinku drogowym, skąd został wysiedlony na roboty przymusowe do Niemiec (Eberswalde – Berlin). Powrócił w 1942 r. do pracy w Strzałkowie, pozostając tam do 1945 r.
Po wyzwoleniu delegowany i później przeniesiony do DOKP Wrocław, która przydzieliła go do stacji Żagań, na stanowisko starszego magazyniera. W 1955 r. przeszedł na emeryturę.
Został zweryfikowany przez Związek Powstańców Wlkp. w dniu 11.04.1934 r. i zaewidencjonowany pod numerem 9920.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 07.30-0.954 z dnia 30.07.1964 r.