Jan Łojewski (1898 – 1967)
Jan Łojewski urodził się w Skorzęcinie 15.06.1898 jako syn Andrzeja i Marianny z d. Manuszak.
W grudniu 1918 r. przybył z Westfalii w rodzinne strony, by wziąć udział w przygotowującym się Powstaniu. 28 grudnia 1918 r. wstąpił do kompanii gnieźnieńskiej (d-ca Cieślewicz) w składzie której brał udział w działaniach bojowych na froncie północnym do 20.02.1919 r.
Po zakończeniu Powstania pozostał w służbie w W.P. do sierpnia 1921 r. Odznaczył się w walkach o Szubin i pod Rynarzewem.
Przebywając w okresie II wojny światowej jako górnik w Belgii wstąpił w połowie września 1939 r. do tworzących się we Francji oddziałów polskich, w których przebywał aż do ich rozwiązania w 1940 r.
Zmarł 14.04 1967 i pochowany został na cmentarzu parafialnym we Wrześni.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 04.04-0.119 z dnia 1958-04-04.