Adam Banaszak (1891-1940)
Urodził się w dniu 23.09.1891 r. w Czeszewie jako syn Antoniego Banaszczak i Walerii z domu Suchorskiej. Ukończył powszechną szkołę czteroklasową.
Wcielony do armii niemieckiej brał udział w I wojnie światowej. Służył początkowo w Festungs-Maschinengewehr-Abteilung numer 2 z Torunia, przemieniony później na Maschinengewehr Kompagnie des Landwehr-Infanterie-Regiment Nr. 107 (8. Sächsisches Landwehr-Regiment Nr. 107) z Zwickau, a w końcu Maschinengewehr-Scharfschützen-Abteilung 5 E. Posiadał stopień Gefreiter. Na froncie był dwukrotnie ranny: w dniu 24.05.1915 r. i w 1916 r.
Został policjantem w 1921 r. Posiadał stopień posterunkowego Policji Państwowej.
Służył w Bydgoszczy i tam mieszkał. Był żonaty i miał trzy córki.
W 1940 r. znalazł się w obozie jenieckim w Ostaszkowie. Stąd 4 kwietnia 1940 r., zgodnie z listą wysyłkową z dnia 1 kwietnia 1940 r. został oddany do dyspozycji naczelnika NKWD w obwodzie kalinińskim.
Zamordowany w okresie między 5 a 6 kwietnia 1940 r. w Kalininie (Twerze) i pochowany w Miednoje.
Uznany sądownie za zmarłego postanowieniem numer III Zg. 503/47 Sądu Grodzkiego w Bydgoszczy w dniu 26.07.1948 r.
Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5.10.2007 r. awansowany pośmiertnie na stopień aspiranta Policji Państwowej.