Adam Błaszak (1884 – 1972)
Urodził się 24.12.1884 w Środzie Wlkp. jako syn Sebastiana i Marianny z d. Molik.
W latach 1901 -1918 pracował jako górnik w Westfalii. Działał społecznie w Związku Polaków w Niemczech oraz był aktywnym członkiem-naczelnikiem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Herne.
Brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Wlkp. w kompanii Jeżyckiej Straży Bezpieczeństwa pod dowództwem Laufera przy zdobywaniu Zamku oraz pod dowództwem Burzyńskiego przy zdobywaniu głównego gmachu dowództwa wojsk niemieckich, w walkach o zajęcie prowiantury i rozbrojenie artylerii niemieckiej przy ul. Solnej. W dniu 04-02-1919 r. wstąpił jako ochotnik do formującego się 3. Pułku Strzelców Wlkp. (późniejszy 57 pp) i brał w jego składzie udział w wszystkich działaniach bojowych pułku. Po przejściu na służbę zawodowego podoficera – przebywał w tym pułku do 30-08-1926 r. Następnie został przeniesiony do 12 p.p., w którym służył od 01-09-1926 r. do 30-04-1931 r. Został przeniesiony na emeryturę z dniem 30-04-1931 r. na podstawie orzeczenia Komisji rew. lek. DOK V w Krakowie jako podlegający kategorii E i pracował w latach 1931/1934 jako instruktor PW, w latach 1934/1937 jako kierownik agencji pocztowej a w latach 1939/1945 na roli u brata.
Ożenił się z Anną Hałas. Mieli pięć córek: Leokadię, Irenę, Helenę, Wandę i Eugenię.
W 1932 r. otrzymał Medal Niepodległości.
Został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 11.04-0.897 z dnia 1958-11-04.
Po wojnie był pensjonariuszem Domu Rencistów we Wrześni.
Uchwałą W 38/72 mianowany na podporucznika.
Zmarł 27.07.1972 w Pleszewie.