Jan Brzeziński (1899 – 1980)
Urodził się 17.11.1899 r. w Strzałkowie jako syn Antoniego i Reginy z domu Sokoł.
W dniu 29.12.1918 r. wstąpił jako ochotnik do Kompanii Strzałkowskiej Straży Ludowej pod dowództwem ppor. Łożyńskiego i brał udział w rozbrojeniu oraz internowaniu żołnierzy i oficerów niemieckich, których odstawiono do Szczypiorna. W maju 1919 r. przeniesiony został do 1. Pułku Strzelców Wlkp. (późniejszy 55. Pułk Piechoty) do Biedruska, w którym służył do 21.11.1921 r., skąd zwolniony został w stopniu starszego strzelca. Z zawodu był rzeźnikiem.
Po zwolnieniu z wojska pracował w Rzeźni Miejskiej w Poznaniu do 1939 r.
W czasie okupacji pracował również w Rzeźni Miejskiej, a następnie do grudnia 1964, skąd przeszedł na emeryturę. Mieszkał w Poznaniu przy ul. Aleje Szelągowskie. Ożeniony ze Stanisławą (1900 – 1983).
Wstąpił do Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914 – 1919 r. (Koło 1. Pułku SW) w dniu 17.06.1935 r. Tam został zweryfikowany w dniu 7.10.1935 r. pod numerem 15753. Posiadał zaświadczenie Centralnego Archiwum Wojskowego nr 17027 z dnia 2.12.1969 r. o weryfikacji jako powstaniec.
Zmarł w Poznaniu w dniu 24.11.1980 r. i został pochowany na miłostowskim cmentarzu.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 03.06-0.199 z dnia 6.03.1974 r.
