Franciszek Ferfet (1890-1960)
Urodził się 21 listopada w Baborówku (pow. szamotulski) jako syn Józefa i Rozalii.
W 1902 wraz z rodziną wyjechał do Westfalii, gdzie od 1904 pracował jako górnik. W 1912 wrócił do Szamotuł.
W czasie wojny służył w marynarce niemieckiej, a później walczył na froncie zachodnim powstania wielkopolskiego, w którym został mianowany na stopień porucznika. W 1921 był oficerem wywiadowczym w III powstaniu śląskim.
Po powstaniu rozpoczął służbę zawodową w 68 pp we Wrześni, gdzie ukończył podchorążówkę oraz szkołę średnią, w której uzyskał maturę. Do 1926 był dowódcą baonu karabinów maszynowych w 68 pp.
Po zamachu majowym na własną prośbę został przeniesiony do rezerwy. Pełnił różne funkcje administracyjno-samorządowe, m.in. był burmistrzem Kościana oraz prezesem Związku Zachodniego na Okręg Poznański.
W czasie okupacji ukrywał się, a jednocześnie działał w strukturach Delegatury Rządu Londyńskiego.
Po 1945 pracował na różnych stanowiskach w Rawiczu. Był żonaty z Kazimierą Perzyńską i miał troje dzieci: Halinę, Danutę i Witolda.
Zmarł 6 lipca 1960 w Obornikach Śląskich.
Biogram pochodzi z Wrzesińskiego Słownika Biograficznego, autor: Roman Nowaczyk (Stańczyk)