Józef Furmaniak (1897 – 1961)
Józef Furmaniak urodził się 26.01.1897 r. we Wrześni jako syn Władysława i Józefy z d. Pawlak.
Brał czynny udział z bronią w ręku w 2. Kompanii Straży i Bezpieczeństwa pod dowództwem ppor. Krauzego. Dnia 25.11.1918 r. uczestniczył w odebraniu wartowni na Żegrzu z rąk niemieckich. W dniach 3 i 4 .12.1918 r. brał udział w ochronie gmachu wojewódzkiego w związku z Sejmem Dzielnicowym. 26.12.1918 pełnił straż honorową przy przyjęciu Ignacego Paderewskiego. 27.12.1918 r. brał udział pod komendą Witolda Gołębiewskiego w internowaniu kolumny amunicyjnej i odstawieniu jej do Fortu Rauch. Od 28.12.1918 do 6.01.1919 r. uczestniczył w rozbrajaniu Niemców i zajmowaniu obiektów państwowych. Od 9.01.1919 r. brał udział w walkach na Froncie Północnym w okolicach Szubin – Rynarzewo. Po zakończeniu działań wojennych przeniesiony został do Szwadronu Wlkp. Strzelców Konnych (późniejszego 1 Pułku Ułanów Wlkp.), w którym służył do lipca 1921 r.
Dnia 07.04.1931 zawarł związek małżeński z Genowefą Piotrowską (1896-1987). Żona Genowefa także brała udział w Powstaniu Wielkopolskim. Wstąpiła w dniu 27.12.1918 r. jako ochotnik powstaniec do tworzących się jednostek powstańczych na terenie Rogoźna w charakterze sanitariuszki i pełniła swe obowiązki w kompanii kpt. Skotarczaka. Brała udział w walkach powstańczych pod Chodzieżą, Budzyniem i Czarnkowem. Opatrywała rannych Powstańców na polu walki nie bacząc na grożące jej niebezpieczeństwo. Swoim dzielnym zachowaniem na polu walki ratowała życie ciężko rannym Powstańcom. Po zakończeniu działań powstańczych wróciła ze swoją jednostką do Rogoźna i podjęła pracę w szpitalu polowym u dr. Wysockiego jako pielęgniarka.
Józef Furmaniak w 1935 r. starał się o Medal Niepodległości. Wniosek odrzucono. Mieszkał wtedy w Poznaniu. Był zecerem.
Józef Furmaniak Uchwałą Rady Państwa nr: 01.09-0.3 z dnia 1960-01-09 odznaczony został Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Jego żona Genowefa otrzymała Wielkopolski Krzyż Powstańczy w 1974 r. (Uchwała Rady Państwa nr: 04.03-0.301 z dnia 1974-04-03), w 1973 mianowano ją na podporucznika (Uchwała W 49/73).
Józef Furmaniak zmarł w 1961 r. i spoczywa w Poznaniu na cmentarzu górczyńskim.
