Witold Marceli Grochowski (1897-1972)
Urodził się w dniu 16.06.1897 r. w Miłosławiu jako syn aptekarza Zygmunta i Aurelii z domu Nehring.
W latach szkolnych działał aktywnie jako skaut , a jako uczeń Gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu działał w Towarzystwie Tomasza Zana.
W 1917 r. rozpoczął studia medycznew Berlinie. Powołany do Armii Niemieckiej brał udział w I wojnie światowej.
Z powodu działalności w powiecie wejherowskim na rzecz jego przyłączenia do Polski został uwięziony.
W dniu 27.12.1918 r. wstąpił do oddziału powstańczego w Poznaniu i brał udział w Powstaniu Wlkp. Walczył w Poznaniu, a następnie w dniu 28.12.1918 r. udał się do Gniezna, gdzie brał udział w objęciu urzędów oraz dworca kolejowego. Został komendantem dworca kolejowego. Od 1.3.1919 r. pełnił służbę dowódcy dworca w Opalenicy, Buku, Nowym Tomyślu i Grodzisku Wlkp.
Od 1920 r. zamieszkał we Lwowie. Tam na miejscowym uniwersytecie uzyskał tytuł doktora nauk medycznych. Jako lekarz slużył w Wojsku Polskim do 1939 r.
Ożeniony z Wandą (1926-2003) w dniu 31.03.1953.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 03.06-0.199 z dnia 1974-03-06.
Zmarł 2.10.1972 r. w Poznaniu i został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu komunalnym Junikowo.
