Kazimierz Kaliszewski (1884-1944)
Urodzony 25 stycznia we Wrześni jako syn Karola i Franciszki Krall. Po ukończeniu szkoły powszechnej terminował w zawodzie stolarskim i uzyskał tytuł mistrzowski.
W czasie I wojny światowej został zmobilizowany do armii niemieckiej i walczył w Macedonii.
W 1918 wszedł w skład Miejskiej Rady Ludowej, w której był ławnikiem (13 listopada). W czasie wojny polsko-bolszewickiej działał w strukturach „Sokoła”, który przeprowadzał werbunek w szeregi Legii Ochotniczej Wrzesińskiej oraz gromadził sprzęt i środki na jej potrzeby. W 1922 został wybrany członkiem Magistratu (Zarządu Miasta).
W 1934 był zastępcą. radnego oraz pełnił z wyboru funkcję ławnika Magistratu. Działał aktywnie w komisjach gospodarczych. Był prominentnym działaczem Towarzystwa Przemysłowego, w którym zajmował się organizacja imprez artystycznych oraz akcji kulturalno-oświatowych (reżyserował przedstawienia teatru amatorskiego, m.in. inscenizację „Krakowiaków i górali”). Od 1927 pełnił funkcję prezesa Towarzystwa.
Był jednym z organizatorów II Ogólnopolskiego Zjazdu Rzemiosła w ramach Izby Przemysłowo-Handlowej w Poznaniu. W latach 30. miał znaczący udział w zagospodarowaniu przestrzennym północno-wschodniej części miasta (Folwarku Września).
Od 1925 był właścicielem tartaku i wytwórni mebli oraz liczącym się wrzesińskim pracodawcą.
W 1939 został wysiedlony do Generalnego Gubernatorstwa i założył sklep opałowy w Warszawie. 2 sierpnia 1944 został aresztowany w ulicznej łapance i zakwalifikowany jako zakładnik w czasie rozpoczętego powstania warszawskiego. Rozstrzelano go 3 sierpnia w Alei Szucha, w publicznej egzekucji, wraz z synem Bolesławem.
Był żonaty z Pelagią Frąckowiak i miał czworo dzieci: Halinę, Kazimierę, Mariana i Bolesława.
Biogram pochodzi z Wrzesińskiego Słownika Biograficznego, autor: Roman Nowaczyk (Stańczyk)