Józef Kasprzak (1900 – ?)
Urodził się 13.02.1900 w Sędziwojewie jako syn Franciszka i Józefy z d. Brzóstowicz.
Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim (Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.15621). Uczestniczył w oswobodzeniu Gniezna, w rozbrojeniu koszar dragonów w Gnieźnie, w walkach pod Inowrocławiem. Następnie służył w 3. Pułku Ułanów (późniejszy 17. Pułk Ułanów). Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Został zdemobilizowany w 1922 z 17. Pułku Ułanów w stopniu szeregowego.
W 1925 r. ożenił się z Pelagią. Ich dzieci to: Mieczysław (1927) i Irena (1930).
Był hutnikiem. Mieszkał w Dąbrówce Wielkiej ul. Kościuszki 140.
Został zweryfikowany jako powstaniec 11.04.1934 (numer kartoteki 2619, numer Ref. Hist. 10086) – Koło Dąbrówka Wielka (pow. Świętochłowice).
W 1935 r. starał się o Medal Niepodległości. Wniosek odrzucono.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 12.18-0.758 z dnia 1968-12-18.
Uchwałą W 2/72 mianowany na podporucznika.