Jan Kołacki (1896 – 1953)
Jan Kołacki urodził się 28.05.1896 r. w Marianowie (parafia Ostrowo nad Gopłem) jako syn Szczepana i Marianny z d. Śmigiel.
Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim (Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.16306). W składzie baonu nadgoplańskiego brał udział w walkach o Kruszwicę, Inowrocław, Złotniki Kujawskie, Brzozę. Następnie przydzielony do 5. Pułku Strzelców Wielkopolskich (59 pp) a następnie do 3. Pułku Ułanów Wielkopolskich (17 Pułk Ułanów). Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Zdemobilizowany w stopniu starszego ułana w 1921 r. z 17. Pułku Ułanów.
Ożenił się w 1921 r. w Gnieźnie z Anną Ulatowską (1895-1953).
Od dnia 23.12.1934 był członkiem Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej – Koło Gniezno.
Został zweryfikowany jako powstaniec wielkopolski 09.07.1935 (nr weryfikacji 15849, numer kartoteki 8134).
W 1936 starał się o Medal Niepodległości. Wniosek odrzucono. Mieszkał wtedy w Gnieźnie ul. Wrzesińska 28 a. Pracował jako szofer w gnieźnieńskiej cukrowni.
Po wojnie należał do Związku Powstańców Wielkopolskich – Koło Września. Mieszkał Września ul. Daszyńskiego 1.
Zmarł we Wrześni 24.02.1953 i pochowany został na cmentarzu parafialnym we Wrześni.
