Józef Kominkiewicz (1893 – 1962)
Józef Kominkiewicz urodził się 17.03.1893 r. w Gozdowie jako syn Pawła i Balbiny z d. Banasik.
W 1918 r. zawarł w Poznaniu związek małżeński z Anną Królik.
Brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Wlkp. w Poznaniu w dzielnicy Chwaliszewo – pod dowództwem Jansa Antoniego. Następnie uczestniczył w walkach ulicznych w Poznaniu (Plac Wolności, objęcie Dworca Głównego, Zbrojowni na Garbarach). Pełnił służbę patrolową przy zdobytych obiektach wojskowych w Poznaniu. W kwietniu 1919 przydzielony został do 68 pp. We Wrześni odbył w tymże pułku służbę obowiązkową i szkołę podoficerską.
Zdemobilizowany został 28.03.1923 w stopniu szeregowca.
W 1938 r. starał się o medal Niepodległości. Wniosek odrzucono.
Był pracownikiem fizycznym w PKS.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 01.24-0.26 z dnia 1958-01-24.
Zmarł w 1962 r. Pochowany jest na cmentarzu górczyńskim.
