Ludwik Krajna (1898 – 1972)
Urodził się 10.05.1898 r. w Strzałkowie jako syn Ignacego i Marcjanny z domu Stawniak.
Służąc w Armii Niemieckiej podczas I wojny światowej został ranny w 1917 r.
Wstąpił w dniu 15.01.1919 r. do oddziału powstańczego w Środzie pod dowództwem ppor. Tomczyka, gdzie pełnił służbę wartowniczą i patrolową w okolicy. W dniu 1.02.1919 r. przydzielony został do 2. Kompanii 1. Pułku Strzelców Wlkp. i wysłany został na front pod Leszno, następnie walczył pod Kaszczorem i różnych miejscowościach w obrębie Leszna.
Z wojska został zwolniony 21.07.1919 r. w stopniu strzelca.
Mieszkał w Poznaniu przy ul. Traugutta. Z zawodu był konduktorem.
Zweryfikowany przez Związek Powstańców Wielkopolskich w dniu 20.12.1934 r. pod numerem 13301. Należał od 1.09.1934 r. do Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914 – 1919 r. w Kole 1. Pułku Strzelców Wlkp. w Poznaniu. Posiadał zaświadczenie wystawione przez Centralne Archiwum Wojskowe Warszawa nr 5246 z dnia 31.12.1959 r.
Zmarł w Poznaniu i został pochowany na poznańskim Cmentarzu Junikowskim w dniu 7.04.1972 r.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 06.14-0.216 z dnia 14.06.1961 r.