Stefan Kulczak (1903-1982)
Stefan Kulczak urodził się 29.03.1903 r. we Wrześni jako syn Ludwika i Zofii z d. Orcholskiej.
Po ukończeniu szkoły powszechnej we Wrześni rozpoczął naukę w szkole dokształcającej. Jednocześnie praktykował w zawodzie kupieckim u p. Lehmana we Wrześni.
Jako niespełna 16-letni chłopiec zgłosił się ochotniczo do kompanii wrzesińskiej, w której pełnił funkcje pomocnicze, głównie jako goniec lub wartownik. Następnie wcielono go do 12. Pułku Strzelców Wielkopolskich w Jarocinie (był telefonistą w centrali telefonicznej 12.pp w Antoninie).
Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Został zdemobilizowany w listopadzie 1920 r.
Rozpoczął pracę w Poznaniu w Fabryce wódek i likierów J. Kujawy, a następnie w podobnej firmie w Łodzi.
Później powołany został do odbycia służby wojskowej w 40 pp we Lwowie. Po zwolnieniu z wojska rozpoczął pracę w sądzie we Wrześni. W 1928 przeniesiony został do Sadu Grodzkiego we Wągrowcu.
W 1930 r. w Gozdowie zawarł związek małżeński z Seweryną Kulczak. Mieli córkę Aurelię Marię (1932) i dwóch synów: Włodka (1943) i Janusza (1947).
Od 9.12.1935 był członkiem Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej – Koło Czwartaków w Wągrowcu (skreślony z listy członków 7.01.1937).
W 1937 starał się o Medal Niepodległości. Wniosek odrzucono.
Był urzędnikiem sądowym. Mieszkał w Wągrowcu ul. Klasztorna 29.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 02.27-0.119 z dnia 1980-02-27.
Uchwałą RP W 15/72 mianowany na podporucznika.
Zmarł 26.11.1982 w Pile. Spoczywa na cmentarzu Nowofarnym w Wągrowcu.
