Tadeusz Łakiński (1890-1958)
Urodził się w dniu 17.07.1890 r. w Bugaju jako syn Jana i Teresy z domu Księżopolskiej.
Ukończył studia rolnicze w Poznaniu. Tam należał do patriotycznego Towarzystwa Tomasza Zana.
Podczas I wojny służył w stopniu oficera w Armii Niemieckiej w artylerii, gdzie służył w stopniu podporucznika. Po powrocie z frontu rozpoczął w okolicy Lubasza powiat Czarnków pracę organizacyjną wśród żołnierzy wracających z wojny. Ówczesny dowódca IV Okręgu Wojskowego Frontu Północnego, major Zdzisław Orłowski powierzył mu dowództwo nad odcinkiem czarnkowskim.
Wkrótce też rozpoczął akcję odbierania broni i amunicji Niemcom. W dniu 7 stycznia odbyła się bitwa o Czarnków z nacierającymi oddziałami Grenzschutz’u.
Dzięki śmiałemu i odważnemu manewrowi dowódcy udało się miasto ocalić od przejęcia przez siły niemieckie. Wielokrotnie powtarzane próby zdobycia Czarnkowa przez Niemców nie udały się.
Nie wyleczony z nabytych na froncie niemieckim chorób został po powstaniu skierowany przez majora Różańskiego do wojsk kolejowych z powierzeniem dowództwa III Okręgu Kolejowego. Zadaniem podstawowym kolei było wówczas zaopatrzenie Frontu Północnego, dowodzonego przez gen. Grudzielskiego. Został zdemobilizowany z powodu stanu zdrowia w dniu 7.04.1919 r.
W 1921 w Poznaniu zawarł związek małżeński z Anielą Palacz (1895 – 1965).
Osiadł w powiecie żnińskim gdzie udzielał się w instytucjach rolniczych.
Był senatorem RP IV kadencji z województwa poznańskiego.
Po II wojnie światowej pracował w Polanowicach w stacji roślin.
Zmarł w dniu 15.09.1958 r. w Poznaniu.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 04.04-0.118 z dnia 4.04.1958 r.
