Marian Łożyński (1873 – 1944)
Urodził się w dniu 2.02.1873 r. w Tokarzewie (pow. ostrzeszowski, gmina Doruchów) jako syn Teofila i Marii z domu Lewandowskiej.
Podczas Powstania Wlkp. pełnił w Strzałkowie funkcję komendanta kompanii bezpieczeństwa przy Radzie Ludowej (w Strzałkowie będącym obwodem wiejskim, powołano 3 kompanie Straży Ludowych, dowódcą mianowano Marcinkowskiego, któremu podlegali Łożyński i Przywarski).
Z zawodu był kupcem. Ożenił się w dniu 12.02.1901 r. z Ludomirą z domu Janiszewską urodzoną 6.05.1870 r. w Mystkach. Od 2.04.1901 r. zamieszkali w Strzałkowie. Ludomira umarła 25.04.1905 w Strzałkowie wskutek powikłań poporodowych. Mieli urodzonych w Strzałkowie synów: Witolda Kazimierza (3.03.1902 – 13.10. 1969 w Poznaniu) i Bogdana Stefana (2.04.1905 – 11.01.1961) majora WP, uczestnika kampanii wrześniowej i francuskiej, który zmarł w Londynie i jest pochowany na cmentarzu Gunnersbury. Ożenił się powtórnie z Józefą Borowską z którą miał córkę Bożenę (24.04.1909). Zamieszkał w Poznaniu przy ul. Wspólnej.
Był oficerem pospolitego ruszenia, porucznikiem Wielkopolskiego Okręgowego Zakładu Gospodarczego Korpusu Oficerów Administracji.
Zmarł 27.07.1944 r. w Poznaniu i został pochowany na miłostowskim cmentarzu.
