Stanisław Skory (1901 – ?)
Stanisław Skory urodził się 27.11.1901 w Nidomiu (pow. Gniezno) jako syn Jana i Marianny z d. Firanek.
Brał czynny udział w Powstaniu Wlkp. z bronią w ręku od 05.01.1919 do 20.02.1919. Walczył w Kompanii Wrzesińskiej pod dowództwem por. Nowaka. Uczestniczył w walkach o Budzyń, Podstolice, Radwanki, Chodzież. Po zakończeniu powstania pozostawał w czynnej służbie w WP do 27.12.1920.
Dnia 26.04.1935 r. wstąpił do Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej – Koło Gniezno.
Zweryfikowany jako powstaniec 09.07.1935 r. (nr 16216).
W 1938 r. starał się o Medal Niepodległości. Wniosek odrzucono.
Ponownie zmobilizowany został 28.08.1939 i uczestniczył w kampanii wrześniowej. Dostał się do niewoli 18.09.1939 r. Został internowany przez Armię Radziecką. Przebywał w obozach w Zaporożu, Siewżełdorłagu, Juży. Dnia 04.09.1941 w miejscowości Tatiszczewo zgłosił się Armii Polskiej gen. Władysława Andersa. Z 2. Korpusem Polskim przebył szlak bojowy uczestnicząc w kampanii na Bliskim Wschodzie, w północnej Afryce i Włoszech. Do kraju powrócił 16.06.1947.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 11.04-0.899 z dnia 1958-11-04.