Tadeusz Jan Mieczysław Watta-Skrzydlewski (1895 – 1940)
Urodził się w dniu 25.06.1895 r. w Zbrudzewie jako syn Mieczysława (1862 – 1910) właściciela Zbrudzewa i Zofii z domu Lossow.
Podczas I wojny światowej, będąc w Armii Niemieckiej w stopniu Gefreiter, został 4.04.1916 r. okaleczony i powrócił do oddziału w dniu 5.05.1916 r., z kolei będąc w stopniu Leutnant (podporucznika) został lekko ranny w końcu 1918 r. Kapitan artylerii ze starszeństwem dnia 1 czerwca 1919 r.
Uczestnik wojny 1918–1921 w szeregach 7 Dywizjonu Artylerii Konnej na stanowisku adiutanta. Po zakończeniu działań wojennych przeniesiony do 3. Pułku Artylerii Polowej w Zamościu. Następnie w 1924 r. przeniesiony do rezerwy – na ewidencji 7 D.A.K., a potem 18. Pułku Artylerii Lekkiej, w których odbywał ćwiczenia rezerwy.
Około 1920 r. ożenił się z Marią Walewską z domu Jackowską, z którą miał dwoje dzieci: Katarzynę (1920 – 1996)) i Pawła (1926 – 1974).
Członek Związku Oficerów Rezerwy. Był ziemianinem, rolnikiem, właścicielem dóbr rycerskich Chwalibogowo.
Został zamordowany w kwietniu 1940 r. w Starobielsku i pochowany na cmentarzu w Charkowie.
Odznaczony Krzyżem Walecznych.