Jan Spychała (1884 – 1956)
Urodził się 4.08.1884 r. w Pamiątkowie pow. Poznań jako syn Andrzeja i Julianny z domu Chmielewskiej. Od 6 roku życia uczęszczał do sześcioklasowej szkoły powszechnej. Następnie wstąpił w naukę zawodu piekarskiego i cukierniczego. Egzamin czeladniczy zdał w dniu 9 czerwca 1903 r. w Poznaniu. Pracując jako czeladnik w różnych majątkach w Wielkopolsce, należał do Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Brał udział w zjeździe sokolskim w Krakowie i Oświęcimiu w roku 1908 i 1910 r. Był również członkiem Towarzystw Przemysłowych.
W 1910 r. wstąpił w Obornikach w związek małżeński z Zofią Brodniewiczówną, z którą miał ośmioro dzieci. Zamieszkał w Obornikach.
W 1914 r. został powołany w szeregi armii pruskiej. Walczył na froncie francuskim do końca wojny, aż do wybuchu rewolucji.
W listopadzie 1918 r. wrócił z wojny do Obornik i zaraz zaczął pracować w Radzie Żołnierskiej wpierw jako członek, potem jako przewodniczący. W końcu stycznia 1919 r. wstąpił do Żandarmerii Krajowej i pełnił służbę przez 10 lat jako komendant posterunku, w stopniu starszego przodownika. W czasie służby uczęszczał w 1920 r. na 3 miesięczny kurs w Żandarmerii Krajowej w Poznaniu i 6 miesięczny kurs w 1922 r. w Głównej Szkole Policyjnej w Warszawie.
W dniu 1.01.1929 r. przeszedł na emeryturę. Następnie od dnia 25.02.1929 r. pracował jako sekretarz w Wójtostwie Strzałkowo.
Od dnia założenia był członkiem strzałkowskiego koła Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914 – 1919 r., gdzie pełnił funkcję wiceprezesa.
Ożeniony z Zofią (1892 – 1975).
Zmarł w 1956 r. i został pochowany na strzałkowskim cmentarzu.
