Wacław Surdyk (1896 – ?)
Urodził się 12.09.1896 w Opatówku jako syn Michała i Agnieszki z d. Janas.
Po ukończeniu szkoły powszechnej pozostawał do 16-go roku życia u swoich rodziców, Następnie rozpoczął praktykę leśną w Nadleśnictwie Marzelewo w powiecie wrzesińskim. Dnia 11 marca 1916 r. został powołany do 27. pp armii niemieckiej [Infanterie-Regiment Prinz Louis Ferdinand von Preußen (2. Magdeburgisches) Nr. 27 w Halberstadt]. Brał udział w walkach na froncie zachodnim. Po zakończeniu wojny został zwolniony z wojska niemieckiego i powrócił w rodzinne strony.
Wstąpił 9.01.1919 r. do Wrzesińskiej Kompanii ckm (dowódca ppor. Nowak Alojzy). Z tą kompanią brał udział w walkach powstańczych przeciw Niemcom od 10.01.1919 r. do 28.03.1919 r. Następnie przydzielony został do Baonu Poznańskiego w Dywizji Litewsko-Białoruskiej, z którym w pierwszych dniach kwietnia 1919 wyjechał na front bolszewicki pod Wilno. W październiku 1919 r. po zlikwidowaniu Baonu przydzielony został do 6. pp Legionów, z którym brał udział we wszystkich walkach w jakich 6. pp Legionów do zawieszenia broni uczestniczył. Po skończonej wojnie został nadal w wojsku jako podoficer zawodowy. Na wniosek Dowództwa 3. Kompanii I baonu 6 pp Legionów został odznaczony Orderem Virtuti Militari (nr 853).
Tak zostały opisane jego czyny: Dnia 11.5.20 w czasie ataku na st. kol. Browary kiedy komp. 3 spotkała się z bolszewickimi pociągami pancernymi i zmuszona była zatrzymać się i okopać z lewej strony toru, wiodącego z miasteczka na st. kol. Browary, plut. Surdyk Wacław zmuszony był bliskością pancerki do pozostania sam jeden w polu z prawej strony toru. Po krwawej i zaciętej walce stoczonej z trzema pociągami pancernymi kompania zmuszona była wycofać się przyczem pozostawiła jeden karabin maszynowy. Po pewnym czasie z pociągu pancernego wysiadło trzech bolszewików i pod osłoną ognia z pancerek starali się zabrać ze sobą pozostawiony karabin maszynowy. Nie zważając na wściekły ogień karabinów maszynowych i artylerii z pancernych pociągów plutonowy Surdyk Wacław celnymi strzałami zabija bolszewików ciągnących karabin maszynowy i tuż za pociągami pancernymi dopada do pozostawionego karabinu maszynowego i przyprowadza go ze sobą z powrotem do kompanii. W walkach poprzednich plutonowy Surdyk Wacław swoim zachowaniem i energią wielki wpływ wywierał na podwładnych mu żołnierzy.
W styczniu 1923 r. zgłosił się ochotniczo na pas neutralny pogranicza polsko-litewskiego. Tam brał udział w potyczkach z partyzantami litewskimi, skąd w kwietniu tegoż roku powrócił do pułku, otrzymując pochwałę dowódcy 1. Dywizji p. Legionów za poświęcenie się i wyróżnienie się przy pacyfikacji pogranicza litewskiego.
31.01.1935 został przeniesiony do rezerwy w stopniu starszego sierżanta.
Jego wniosek do Kapituły Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony. W 1936 r. mieszkał w Wilnie ul. Sapieżyńska 9.
Odznaczony został:
- Krzyżem Walecznych
- Medalem Pamiątkowym za wojnę 1918-1921
- Medalem 10-lecia Odzyskanej Niepodległości
- Brązowym Krzyżem Zasługi
- Orderem Łotewskim Lāčplēsisa (Order Wojenny Pogromcy Niedźwiedzia nr.1959)
- Łotewskim Medalem Pamiątkowym 1918-1928
- Orderem Virtuti Militari V kl. (nr 835)
