Mieczysław Szperliński (1902-1987)
Urodził się 28.09.1902 r. w Kcyni jako syn przedsiębiorcy budowlanego Teodora Szperlińskiego i Marii (Marianny) Heleny Pazderskiej.
2.01.1919 r. razem z ojcem wstąpił w Kcyni do oddziału powstańczego, miał wtedy 16 lat. Z bronią w ręku brał czynny udział w walkach pod Szubinem i Nakłem. Po zwolnieniu z wojska polskiego w sierpniu 1920 r. pracował do 1922 r. w Powiatowej Komendzie Uzupełnień w Inowrocławiu, a od 1922 do 1939 r. jako urzędnik w Urzędzie Skarbowym we Wrześni.
Należał do Związku Powstańców Wielkopolskich Koło Września (nr leg. VII/6545), Związku Podoficerów Rezerwy RP oraz do Związku Weteranów Powstań Narodowych 1914/19 Koło Września. W tej ostatniej organizacji został zweryfikowany w roku 1934 i ujęty w ewidencji Biura Historycznego DOK-VII w Poznaniu pod nr 4895. We wszystkich tych organizacjach był członkiem zarządu i pełnił funkcję skarbnika.
Również we Wrześni 9.11.1926 r. zawarł związek małżeński z Felicją Ziętek (1906-1982), córką mistrza piekarskiego Marcina Ziętka i Marianny Nawrockiej. Mieli czworo dzieci.
W kwietniu 1939 r. został służbowo oddelegowany do pracy w Urzędzie Skarbowym w Jarocinie, pracował tam jako kierownik działu rachunkowo-kasowego. Tuż po wybuchu II wojny światowej otrzymał polecenie, aby razem z kasjerem zawieźć pieniądze i dokumenty do Banku Polskiego w Warszawie. Polecenie wykonali, mimo że stolica była bombardowana. Po około miesiącu wrócił do Jarocina. W czasie okupacji pracował dorywczo w Jarocinie, a po wyzwoleniu nadal w Urzędzie Skarbowym, a następnie jako główny księgowy w Przychodni Obwodowej w Jarocinie.
W okresie powojennym należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (leg. nr 8992). Uchwałą Rady Państwa nr o/158 z dn. 3.03.1970 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, a Uchwałą Rady Państwa z dn. 26.04.1972 r. mianowany na stopień podporucznika.
W 1938 r. został odznaczony przez Dyrektora Izby Skarbowej brązowym Medalem za Długoletnią Służbę oraz przez Prezesa Rady Ministrów RP Brązowym Krzyżem Zasługi za pracę społeczną.
Interesował się najnowszą historią Polski, historią starożytną, muzyką symfoniczną, grał na mandolinie, gitarze i banjo w orkiestrze wuja swojej przyszłej żony, kapelmistrza Aleksego Nawrockiego we Wrześni.
Zmarł 14.07.1987 r., został pochowany razem z żoną na cmentarzu komunalnym w Jarocinie.
autor publikacji : Renata Szperlińska
