Tadeusz Wolski (1897-1983)
Urodził sie 27 października w Tucznie k. Inowrocławia jako syn rolnika Wojciecha i Franciszki ze Szpringerów.
Uczestniczył w strajku szkolnym 1906, a następnie uczęszczał do gimnazjum w Inowrocławiu.
Od 1914 jako żołnierz pruski walczył na froncie zachodnim w składzie 449 pp.
Po powrocie do Inowrocławia wstąpił do 2 Pułku Grenadierów Kujawskich, walcząc pod Złotnikami, Inowrocławiem i Łabiszynem. W styczniu 1920 mianowano go komendantem Tucholi, a 10 lutego brał udział w uroczystych zaślubinach z morzem.
W wojnie 1920 był dowódcą 2 kompanii ckm w 59 pp.
W latach 1921-1923 studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Poznańskiego. Od 1937 pracował jako asesor i sędzia grodzki we Wrześni.
Na początku 1944 został aresztowany i osadzony w Forcie VII, a później w Żabikowie.
Po wyzwoleniu wrócił do Wrześni. 27 stycznia 1945 na posiedzeniu Rady Miejskiej powierzono mu organizację sądownictwa. W ramach tego zadania uruchomił Sąd Grodzki we Wrześni.
Na inauguracyjnym posiedzeniu Miejskiej Rady Narodowej 8 lutego 1945 wybrano go przewodniczącym jako przedstawiciela członków bezpartyjnych. Funkcję tę sprawował do 11 grudnia 1945. Równolegle był sędzią Sądu Grodzkiego oraz organizatorem wydziału karnego, cywilnego i hipotecznego.
W 1950 otrzymał nominację na sędziego Sądu Wojewódzkiego w Koszalinie, gdzie do emerytury (1967) był przewodniczącym Wydziału Karnego.
Z małżeństwa ze Stefanią Podhajską miał syna Janusza.
Zmarł 2 sierpnia 1983 w Słupsku.
Biogram pochodzi z Wrzesińskiego Słownika Biograficznego, autor: Roman Nowaczyk (Stańczyk)