Kazimierz Woźniak (1899-1967)
Urodził się 03.03.1899 r. w Słomowie jako syn Stanisława i Franciszki z d. Kaczmarek.
W latach 1908-1915 uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Słomowie. W latach 1915-1917 pracował w firmie Łosiński we Wrześni jako uczeń ślusarski. W 1917 został powołany do armii niemieckiej.
Brał udział z bronią w ręku w Powstaniu Wielkopolskim. Od 28.12.1918 r. do 10.01.1919 r. uczestniczył w rozbrajaniu Niemców w okolicy Wrześni. Od 11.01.1919 r. do 18.02.1919 r. brał czynny udział w walkach pod Kcynią, Szubinem, Gołańczą. Od 19.02.1919 r. do 31.03.1919 r. w walkach pod Gnieznem. Od 01.04.1919 r. do 03.04.1920 r. przeniesiony został do 4 pułku Strz. Wlkp. Następnie ukończył kurs rusznikarski.
Od 1922 r. do 1939 r. był podoficerem zawodowym rusznikarzem w różnych formacjach.
W 1939 r. przebywał początkowo na terenie Rumunii, potem został ewakuowany do Francji do Armii Polskiej w stopniu st. rusznikarza. Od 1940 r. do 1944 r. pracował w ruchu oporu francuskim (uzyskał odznaczenie francuskie). Następnie przebywał w Anglii. Dnia 01.08.1946 r. mianowany do stopnia chorążego – rozkaz 200/46. W 1948 r. powrócił do kraju. Zamieszkał początkowo w Zielonej Górze, następnie przeniósł się do Poznania. Pracował w różnych zakładach pracy na teranie Poznania. Od 1955 na rencie.
Był członkiem ZBoWiD – Koło Poznań Grunwald. Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.
Zmarł w Poznaniu 20.11.1967.