Leon Zalewski (1899 – 1977)
Urodził się 23.03.1899 r. w Unii jako syn Jana i Franciszki z domu Sobczak.
Brał udział w tworzeniu akcji przygotowawczej do powstania od 12.12.1918 r. w oddziale jarocińskim, a od 28.12.1918 r. brał udział w rozbrajaniu oddziałów niemieckich. W końcu grudnia 1918 r. wyruszył z oddziałem powstańczym pod dowództwem Kirschnera na odcinek frontowy Mrocza – Ślesin i Nakło. Po powrocie brał udział w oswobodzeniu miasta Krotoszyna. W końcu stycznia 1918 r. wstąpił do 1. Pułku Strzelców Wlkp. w Biedrusku, skąd wyjechał na odcinek wschodni w składzie 14. Dywizji.
Po zakończeniu działań powstańczych został zdemobilizowany w stopniu plutonowego 21.02.1921 r. Po zwolnieniu z wojska wrócił do Poznania, gdzie mieszkał przy ul. Zakopiańskiej.
Pracował w zawodzie stolarskim w zakresie obróbki drewna. 3.01. 1957 r. zawarł związek małżeński z Ludwiką Skrzypek.
Zweryfikowany przez Związek Powstańców Wlkp. w dniu 6.02.1934 r. pod nr 9383.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 12.06-0.956 z dnia 6.12.1957 r.
Zmarł 03.12.1977 roku, pochowany na cmentarzu parafialnym św. Jana Vianneya w Poznaniu na ul. Lutyckiej.
