Ignacy Żyto (1873 – 1951)
Urodził się 21.03.1873 w Sworowie (pow. Rawicz) jako syn Franciszka i Agnieszki z d. Włodarskiej.
W latach 1890-1895 był członkiem Towarzystwa im. Tomasza Zana w Wągrowcu, a w latach 1895-1900 podczas studiów w Berlinie do Grupy Narodowej. Dyplom lekarza weterynarii uzyskał w 1901 w Berlinie.
W 1903 we Wrześni zawarł związek małżeński z Leokadią Plucińską (1877-1946). Ich dzieci to: Maria Elżbieta (1904), Stefania Waleria (1905), Jan Ambroży Franciszek (1908).
W styczniu 1919 w czasie Powstania Wielkopolskiego skierowany został jako lekarz weterynarii do oddziałów powstańczych na froncie południowym do Ostrowa Wielkopolskiego.
Dekretem NRL nr 62 został mianowany na lek. wet. rotmistrza, a dekretem NRL nr 63 na lek. wet. majora.
Zmarł 31.01.1951 r. we Wrześni.
