Jan Mysłowiecki (1897 – ?)
Urodził się 20.01.1897 r. w Strzałkowie jako syn rolnika Michała i Jadwigi z domu Krysztofiak. W wieku 6 lat rozpoczął naukę w szkole powszechnej. Uczęszczając do szkoły, brał udział w 1905 r. w strajku szkolnym. Szkołę ukończył w 1911 r. i podjął naukę rzemiosła kowalskiego w Strzałkowie, którą ukończył w 1915 r. Podjął pracę na pruskiej kolei.
W 1916 r. został powołany do pruskiego wojska, z którego zdezerterował w końcu grudnia 1918 r.
Brał udział w rozbrajaniu żołnierzy niemieckich we Wrześni. W dniu 8 lutego 1919 r. rozpoczął służbę w 1. Pułku Artylerii Polowej jako podkuwacz koni, pod dowództwem por. Cegielskiego (późniejszy 15. Pułk Art. Polowej). Służąc w pułku, walczył w lutym 1919 r. pod Krotoszynem i Zdunami, a następnie pod Rynarzewem i Smogulcem. Brał udział w przejęciu przez Polskę Pomorza. W służbie pozostawał do 14.07.1921 r. Zdemobilizowany w stopniu bombardiera.
W 1922 r. podjął pracę w głównych warsztatach naprawy taboru kolejowego w Poznaniu, gdzie pracował do wybuchu wojny, ulegając w tym czasie nieszczęśliwemu wypadkowi (utracie oka).
W tym zakładzie pracował podczas okupacji i po wyzwoleniu do 31.12.1947 r. Następnie przeszedł na emeryturę.
Ożenił się z Heleną z domu Jakubowską w 1923 r. z którą miał córkę Anielę. Mieszkał w Poznaniu przy ul. Albańskiej.
Członek ZBoWiD-u od 1.04.1958 r. Posiadał zaświadczenie DOK VII Referat Historyczny nr 276-I/19169 z dnia 12.01.1939 r.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 12.04-0.1026 z dnia 4.12.1958 r.