Marian Jan Liskowiak (1899 – 1974)
Marian Jan Liskowiak urodził się we Wrześni 12.06.1899 jako syn Władysława i Marianny z d. Sobeckiej.
W dniu 10.01.1919 r. przyłączył się do powstańczej kompanii wrzesińskiej. Walczył pod Szubinem, Paterkiem i Rynarzewem na froncie północnym, pod dowództwem najpierw Nowaka, później Palucha. Później został przeniesiony do sztabu dowództwa frontu północnego. Następnie pozostał w służbie wojskowej w 58 pp.
Był autorem projektu odznaki pamiątkowej 4. Pułku Strzelców Wielkopolskich, przemianowanego na 58. Pułk Piechoty. Odznakę tą zatwierdził 18.05.1929 r. Minister Spraw Wojskowych, Marszałek Polski Józef Piłsudski.
Odznaczony Krzyżem Walecznych oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi.
W 1932 przeniesiony został do 71 pp. Z pułkiem tym brał udział w kampanii wrześniowej. Kapitan Marian Jan Liskowiak pełnił wtedy funkcję adiutanta pułku. Dnia 11 września uczestniczył w walkach I batalionu tego pułku na rynku w Zambrowie, gdzie został ranny. Następnie po wycofaniu się batalionów zgodnie z rozkazem do miejsca zbiórki w dniu 12 września rano w podany rejon koncentracji pułku (Drogoszewo, Łętownica) z uwagi na fakt, że nie dotarł tam dowódca pułku, kpt. M. Liskowiak przejął dowodzenie batalionami 71. Pułku, pełniąc obowiązki dowódcy pułku, w całodniowych ostatnich walkach 18. Dywizji.
W czasie wojny był jeńcem oflagów (Oflag XVIII-A; nr jeńca 4746; 31.05.1940r. z Oflagu XVIII-A do Oflagu II-C; 15.12.1940r. ze Stalagu XXI-A do Oflagu VIII-B; 27.06.1941r. odszedł z Oflagu VIII-B do Oflagu X-A).
Zmarł we Wrześni 31.07.1974 i pochowany został na wrzesińskim cmentarzu komunalnym.
